Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Δευτέρα 5 Μαΐου 2008
MIRROR by Apsoy...
Όλο αυτό τον καιρό που δεν είχα ίντερνετ, είχα πολύ χρόνο στη διάθεση μου να σκεφτώ ποιο θα είναι το τελευταίο μου κείμενο.
Παρ' όλα αυτά δεν το πήρα απόφαση (νομίζω συνειδητά το απέφευγα) και μέχρι και τώρα ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θα γράψω στο επετειακό μου, αποχαιρετιστήριο ποστ.
Και λέω επετειακό, γιατί σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, αποφάσισα να εκτεθώ για πρώτη φορά διαδικτυακά (αφού στην ζωή μου το έχω κάνει ουκ ολίγες φορές...:)), ανοίγοντας για πρώτη φορά το blogspot και παραθέτοντας σε κοινή θέα σκέψεις και προβληματισμούς μου...
Αυτό που δεν ήξερα τότε, είναι πως ταυτόχρονα άνοιξε και ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου...
Δεν ξέρω αν φταίει το μπλογκ ή αν τυχαία συνέπεσε χρονικά με την σημαδιακή αυτή περίοδο της ζωής μου... και δε με νοιάζει κι όλας. Όπως και να' χει, το αγάπησα το μπλογκάκι μου όπως αγάπησα και άλλα μπλογκάκια που μου κράτησαν πολύ καλή συντροφιά σε μια εποχή που η κυκλοθυμία μου χτύπησε λίγο κόκκινο... :)
Μέσα σ' αυτό τον ένα χρόνο κατάφερα να συστηθώ, να μεγαλώσω, να φλερτάρω, να αλλάξω, να -μην- κάνω δίαιτα,να μιλήσω, να αδιαθετήσω, να ξεφύγω, να προβληματιστώ, να αναπολήσω, να τρομάξω, να απογοητευτώ, να παραιτηθώ,να αγχωθώ, να χαίρομαι, να ερωτευτώ, να περιμένω, να ντραπώ, να χαθώ, να αποπροσανατολιστώ, να τολμήσω, να γελάω, να φανταστώ, να μελαγχολήσω, να ταξιδέψω, να ονειρευτώ, να ελπίζω, να σπάσω, να αρρωστήσω, να γδυθώ, να μάθω, να γνωρίσω εσένα, να γνωρίσω εμένα...
Και αν θα μου λείψει αυτό το μπλογκάκι, είναι γιατί καλόμαθα λίγο. Καλόμαθα στο να επικοινωνώ με ανθρώπους που μπορεί να μην ήξερα καν το μικρό τους όνομα ή ποιο είναι το αγαπημένο τους χρώμα, αλλά ήξερα ότι μοιραζόμασταν τις ίδιες ανασφάλειες, το ίδιο χιούμορ ή ακόμα και τα ίδια όνειρα...
Και αυτό είναι που θα μου λείψει περισσότερο...
Η μοναδική αυτή επικοινωνία που δύσκολα έχουμε στην καθημερινότητα μας και που -ευτυχώς- βρήκα εδώ...
Και μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όποιον με τίμησε (το εννοώ) διαβάζοντας έστω και λίγες από τις ασυναρτησίες μου, ανεξάρτητα αν άφησε ή όχι σχόλιο... και μια ευχή: περισσότερα χαμόγελα, περισσότερη ειλικρίνεια, περισσότερο θάρρος και περισσότερη αισιοδοξία! Και να κοιμάστε ήσυχοι, αφού θα φυλάω εγώ τα σύνορα, έτσι?
Καληνύχτα... ;)
ΥΓ(Εννοείται πως με κάθε ευκαιρία θα μπαίνω και θα διαβάζω τα μπλογκάκια σας...)
ΥΓ2(Επόμενη φορά που θα ακούσετε κάποιον να φταρνίζεται, κατά πάσα πιθανότητα θα είμαι εγώ... που θα βήχω... Γιατί, -και τώρα θα φανερώσω την αληθινή μου ταυτότητα- στην πραγματικότητα θα έπρεπε να με λένε gkoyxoy αφού χαρακτηριστικό μου είναι το ότι βήχω - που όμως ακούγεται σα να φταρνίζομαι...:))
Γείτσες σε όλους!!!
Apsoy!
copyright APSOY πήγε κι όλας 19:12 81 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Δευτέρα 21 Απριλίου 2008
Ζητείται παρτενέρ...
...που να ξέρει να κάνει τριπλό λουπ και να φοράει minerva βρακάκι...
...Καλή εβδομάδα!
Μολονότι είναι μεγάλη, έχει μόνο 4 εργάσιμες...(γιέηηηη)!
ΥΓ.(Μισώ την hellas on line...)
copyright APSOY πήγε κι όλας 09:46 26 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Road t(r)ips!
Επηρεασμένος από το τετραήμερο που μόλις πήγα, και άυπνος από τις καταχρήσεις και το πολύ πρωινό ταξίδι επιστροφής, αποφάσισα να σπαταλήσω την ελάχιστη φαιά ουσία που έχει απομείνει στον εγκέφαλο μου προσπαθώντας να κάνω μια επανάληψη στα μαθήματα που διδάχτηκα απ' την ζωή αυτές τις ημέρες και συντάσσοντας αυτό τον υπέροχο πρόλογο για το ποστ μου!!!
Θυμήθηκα πως τελικά όταν επιστρέφεις από ένα ταξιδάκι καταλαβαίνεις πόσο καλά πέρασες! Ειδικά όταν σε ρωτήσει κάποιος "πως πέρασες;" υποθέτοντας ότι θα απαντήσεις με ένα μονολεκτικό "καλά", και που όμως καταλήγεις τελικά να μιλάς ακατάπαυστα επί 2 ώρες, γελώντας με σκηνικά που μόνο-αν-το-ζήσεις-καταλαβαίνεις-το-αστείο, αναπολώντας τοπία και εικόνες που είδες και που όμως δε μπορείς να περιγράψεις και κάνοντας τελικά το συνομιλητή σου να βαρεθεί, να ζηλέψει και να τρομάξει από τις εναλλαγές συναισθημάτων που σε διακατέχουν κατά τη διάρκεια της περιγραφής!
Ξέχασα πως υπάρχουν άνθρωποι που είναι σαδιστές. Σκοπός τους, είναι να συμπληρώνουν τις σκέψεις σου και με υποχθόνιο τρόπο, σιγανή μονότονη φωνή και ρόλο συνείδησης (το διαβολάκι, όχι το αγγελάκι) να σου καταστρέφουν την όμορφη στιγμή.
Αν ήταν ήχος, θα ήταν σπάσιμο γυαλιού...
Παραδείγματα:
"Τι ωραία που περνάμε...."
"Ναι είναι πολύ ωραία... κρίμα που θα φύγουμε σε μια ημέρα..."
"Τι όμορφα που είναι αυτό το βουνό!!!"
"Ναι, δεν είναι? Μέχρι να καεί κι αυτό..."
"Τι ωραία διαδρομή..."
"Πράγματι! Δε σου έρχεται όμως αναγούλα απ τις στροφές? ε? τώρα? ...τώρα? ούτε τώρα? ε? τώρα μήπως???"
"Τέλειο το φαγητό!"
"A minute on your lips, forever in your hips!!!"
"Τι καλά που έχει ησυχία..."
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ..."
Διαπίστωσα πως όσο καλά κι αν περνάς στις διακοπές με την παρέα σου, υπάρχουν στιγμές που θα 'θελες να το ζεις αυτό και με ένα ιδιαίτερο ανθρωπάκι που δεν είναι απλά φιλαράκι. Και ενώ περνάς καλά, θες να βρεις μια πρόφαση να σηκωθείς απ' το τραπέζι, να περπατήσεις με αργά βήματα μέχρι κάποιο σημείο με θέα και να τραγουδήσεις τους μισούς στίχους από μια μπαλάντα - με την αισιοδοξία πως την ίδια στιγμή, σε κάποιο άλλο μέρος της γης τραγουδάει τους άλλους μισούς κάποιος άλλος, ο οποίος θα σου κάνει δεύτερη φωνή στην κορώνα του ρεφρέν και κάποια στιγμή να καταλήξετε να ζείτε εσείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα...!
Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή σε σκουντάει το καρτουνένιο μπλε-κίτρινο αηδόνι που κάθεται στον ώμο σου και σε συνεφέρει στην πραγματικότητα!
Συνειδητοποίησα πως σε κάθε ταβέρνα, το μόνιμο θέμα συζήτησης είναι η δίαιτα, η σωστή διατροφή και η αποστροφή προς τη λαιμαργία. Μια συζήτηση που ξεκινάει όταν έρχονται τα αμέτρητα ορεκτικά, κορυφώνεται καθώς όλοι είναι μπουκωμένοι στο κυρίως πιάτο και σταματάει όταν τελειώνει και το γλυκό-μπόμπα!!!
Έμαθα πως όσο κι αν θες φεύγοντας να αφήσεις πίσω σου σκέψεις και άγχη της καθημερινότητας, κάποια καταφέρνουν να ταξιδέψουν λαθραία μαζί σου και να σε απασχολήσουν. Ο συντελεστής που λειτουργεί καταλυτικά ώστε να βγουν στην επιφάνεια αυτές οι σκέψεις, συνήθως είναι μια ωραία θέα, η διαδρομή προς τον επόμενο προορισμό ή οι νεκρές ώρες που μεσολαβούν απ' την ώρα της χώνεψης, μέχρι την ώρα της μπαρότσαρκας...
Ζήλεψα τους ρυθμούς που έχουν οι κάτοικοι της επαρχίας, και τον Georgako που έχει τη δυνατότητα να ζει έτσι, έχοντας μετακομίσει σε μια επαρχία...!
Ξενέρωσα που μολονότι όσο καιρό έλειπα σνόμπαρα την τεχνολογία, τώρα που επέστρεψα και έμαθα πως μου έχουν κόψει το internet (φταίει ο ΟΤΕ), με έχει πιάσει απελπισία...!
(τι θα κάνω???)
Άκουσα σε repeat το συγκεκριμένο τραγουδάκι και πολύ μου άρεσε...
Lizz Wright - My heart
Ευχήθηκα σε όποιον γιόρταζε! Αν ξέχασα κάποιον, τότε χρόνια πολλάαααα!!!
copyright APSOY πήγε κι όλας 15:59 47 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008
Μικρές Αγγελίες vol.4
ΨΑΧΝΩ το άλλο μισό αυτού του βίντεο κλιπ...
(Ναι, ακόμα και το βίντεο, έχει δικαίωμα στην αγάπη :Ρ).
Ολόκληρο, είναι εδώ:
Δεν είναι γαμάτο;
ΥΓ(Ναι, την ιστορία την έβγαλα, - και καλά έκανα - , και οχι, μετρό δεν υπήρχε!:Ρ
Είχα γράψει για τρένο, αλλά επειδή δεν είχα μπει ποτέ, το είχα περιγράψει όπως στο Αμέρικα και ήταν περισσότερο σα μετρό :Ρ και απλά το διόρθωσα.)
Τι άλλα νέα;
Καλημέρα!
copyright APSOY πήγε κι όλας 08:59 32 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! A DOMESTIC PARTNERSHIP THAT DISCRIMINATES? NO THANKS!
Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα 'συμβόλαιο συμβίωσης' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό 'συμβόλαιο' μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.
Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.
In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.
But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.
According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership 'contract' EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere 'contract' can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.
The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.
This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.
Στην πρωτουβουλία ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ συμμετέχουν το εξής ιστολόγια:
Μια πρωτοβουλία από τον Gay Super Hero και το Απέναντι Πεζοδρόμιο!
copyright APSOY πήγε κι όλας 00:33
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008
Σε είδα...
Είναι μεγάλη τύχη να ερωτεύεσαι συνέχεια!
Και το πιστεύω αυτό που λέω!!!
Που μια βόλτα στο κέντρο αρκεί για να ερωτευτείς 4-5 ανθρωπάκια!
Που έτυχε να ανέβουν στο ίδιο βαγόνι του ηλεκτρικού με σένα...
Που είναι στημένοι στο διπλανό φανάρι
ή που σερβίρουν τον καφέ σου...
Και για λίγα δευτερόλεπτα, ξαφνιάζεσαι, αναστενάζεις και λίγο, και προσπαθείς να μαντέψεις πως λέγεται και που μένει... , αναρωτιέσαι πόσο καλά θα περνούσατε αν ήσασταν μαζί, ... υποθέτεις -τώρα που έχει και ωραίο καιρό- τι καλά που θα'ταν να φεύγατε ένα διήμερο ...και αγχώνεσαι για το τι χρώμα κουρτίνες θα βάλετε στο νέο σας σπίτι...
(το παράκανα;)
Αλλά επιμένω!!!
Είναι ωραίο συναίσθημα! Κι ας διαρκεί δευτερόλεπτα, που βέβαια στην πραγματικότητα σου φαίνονται λεπτά, μέχρι να σκεφτείς ένα σωρό άκυρες ατάκες "πεσίματος" και τελικά δε λες καμία και απλά περιορίζεσαι σε μια φευγαλέα ματιά.
Γιατί;
Γιατί, ...έτσι!
Γιατί στην ουσία δε σε ενδιαφέρει κάτι παραπάνω πέρα απ' το να θαυμάσεις, να σκάσεις ένα χαμόγελο και μετά να συνεχίσεις τη δουλειά σου!
Αλλά χωρίς πλάκα...
Ζηλεύω αυτούς που ερωτεύονται συνέχεια. Πέντε... Δέκα φορές τη μέρα.
Γιατί αυτό σημαίνει ότι βλέπουν όμορφους (τους) ανθρώπους γύρω τους.
Και αυτό μ' αρέσει!
*(Οκ. Ξαφνικά ένιωσα την επιθυμία να ονομάσω το ποστ μου "σε είδα...". ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ?)
**(Χωρίς πλάκα, δεν προωθώ τη στήλη της Athens Voice. Σε άλλα οφείλονται οι συγκεκριμένες σκέψεις μου :Ρ)
.
.
.
Το μοντέλο του Βίντεο Κλιπ είναι Έλληνας (!!!)
Λέγεται Zach Galifianakis και είναι κωμικός!
Και σήμερα έχω ερωτευτεί αυτόν!!! :D
Θαυμάστε τον!!!
Υ.Γ. (Συγγνώμη που έχω παραμελήσει τα μπλογκ σας! Αλλά κατάλαβαν πόσο θαυμάσιος και ικανός άνθρωπος είμαι στη δουλειά μου και αποφάσισαν να με χώσουν για τα καλά :( )
Καλό Σουκούυυυυυυυυυυυυυυυ! :)
copyright APSOY πήγε κι όλας 20:27 24 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Κυριακή 9 Μαρτίου 2008
What's morally wrong with homosexuality?
INTRODUCTION
What’s morally wrong with homosexuality if anything? And if nothing... what's all the fuzz about?
This is a wonderful, beautiful part of a human experience!
If we're going to deny this to a whole group of people saying "you can’t have that – that’s wrong" we better have a good reason.
How does what I do in bed threatens the nation's infrastructure?
I might think I'm powerful in bed, but -wow- that’s a crazy claim.
THE PARTS DON'T FIT
They have these arguments in their minds, that the parts don't fit.
...Yes they do!
How do I know? Because if they didn't, people would try it, it wouldn't work and they’d go do something else...
When we talk about homosexuality, we focus on the sex part of it!
We say:
"Heterosexual people have relationships".
"Homosexual people have sex".
"Heterosexual people have lives".
"Homosexual people have lifestyles".
"Heterosexual people have a moral vision".
"Homosexual people have an agenda".
The words we use to talk about these things really affect out way of thinking about them.
When we look to the Christian Bible, we find some things that actually sound pretty negative with respect to same sex relationships.
"Man shall not lie with man as with woman, it is an abomination on to God".
Of course the book calls a number of other things abominations that we don't tend to pay attention to, quite as often.
There was a priest who wrote to the school paper. He was very upset that I have been invited to give this lecture, and he wrote this long letter to the school paper.
And in his the letter to the school paper one of the things he said, was:
"Of course homosexuality is bad for society.
If everyone were homosexual there would be no society".
I wrote an open letter to father and it said:
"If everyone were roman catholic priest, there would be no society either".
"What about AIDS"? "Doesn't homosexuality cause AIDS"?
Erm... no!
Virus causes AIDS, and that virus can be pass along by homosexual activity ...by heterosexual activity ...by some activities they are not sexual at all!
And further more, if AIDS risk were somehow supposed to be the barometer of morality ...lesbians would be the most moral people in the world! Because of the stand point of AIDS risk, lesbian sex is the way to go!
"Homosexuality is unnatural. Animals don't do that".
Since when did animals start providing us with our moral standards?
Particularly in the area of sex?
...
Animals do not provide us with our moral standards, and even if they did, then homosexuality wouldn't be a problem, because not only do animals engage in homosexual sex, some actually form homosexual pare bonds.
Heterosexual people do this all the time. They talk about their wives and their husbands, their boyfriends and their girlfriends, people they have crushes on ... perfectly normal.
We do the exact same thing, and we're flaunting it. We're making an issue out of it.
And that’s a double standard. And it's not fair.
I think a big part of this solution, is for straight people to actually get to know gay and lesbian people ... because only then do we come to realize that we have many of the same hopes and dreams, fears and challenges us everyone else.
I think there's something perverted about the fact that we hate people because of whom they love.
We do violence against people, because of the affection that exists in their lives.
And the effects of that treatment are a far greater moral tragedy than sex between consenting adults could ever be.
I'm asking you to put your selves in people's shoes before you judge them.
And I'm asking you to judge people, not on whom they love, but on whether they love.
That's my moral vision.
That's my "agenda".
Dr. John Corvino
http://www.gaymoralist.com/
Dr. John Corvino, a.k.a “The Gay Moralist,” is a writer, speaker, and philosophy professor.
For over 15 years he has been traveling the country speaking on gay rights. Combining philosophical rigor with sensitivity and humor, he challenges all sides of the debate to rethink easy assumptions about homosexuality and morality.
Dr. Corvino holds a Ph.D. in philosophy from the University of Texas at Austin and is currently Associate Professor of Philosophy at Wayne State. An award-winning teacher, he is also the recipient of a 2004 Spirit of Detroit Award from the Detroit City Council for his work on behalf of GLBT rights.
He has written over 100 articles and opinion pieces, which have appeared in regional and national print media, at the online Independent Gay Forum and in numerous academic journals and anthologies.
Corvino’s column “The Gay Moralist” appears bi-weekly at LOGO Online’s 365gay.com, “America’s Most Read Gay News Source.”
copyright APSOY πήγε κι όλας 19:03 32 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
Ανοίξτε να βγω... !
Είμαι κλειστοφοβικός.!
Και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να κλειδωθώ σε ένα δωμάτιο και να μη μπορώ να βγω, με πιάνει απελπισία. Χάνω τον έλεγχο... παθαίνω κρίση πανικού...
Και όχι μόνο τότε...
Και σε ένα λιβάδι να είμαι, αν μου δέσεις τα χέρια, (τι πιο συνηθισμένο;) ή αν με περιορίσεις και δε μπορώ να έχω τον έλεγχο των κινήσεων μου, πάλι παθαίνω τον ίδιο πανικό. Δύσπνοια, λαχάνιασμα, κρύος ιδρώτας και ταχυπαλμία...
Και δε μπορώ να σκεφτώ λογικά. Για κάποιο λόγο, δε μπορώ να ηρεμήσω και να σκεφτώ πως με το να έχω δεμένα χέρια, ή με το να μείνω 5 ώρες κλειδωμένος σε ένα ασανσέρ δε θα πεθάνω... Θα βαρεθώ - ναι! Αλλά δε θα πεθάνω...
Το σκέφτηκα, το φιλοσόφησα, το πάλεψα...
Και παρ' όλα αυτά εξακολουθώ να είμαι κλειστοφοβικός!
Και δε μπορώ να με κλείνουν κάπου...
Ούτε καν στο ίδιο τσουβάλι!
Γιατί όταν με βάζεις στο ίδιο τσουβάλι με μια ομάδα ανθρώπων, πάλι με πιάνει κλειστοφοβία!
Πάλι αγχώνομαι και πανικοβάλλομαι..
Και αντιδράω παράλογα... Αναρωτιέμαι.. "Γιατί"?
"Όλοι οι κινέζοι τρώνε ρύζι".
"Όλες οι γυναίκες θέλουν γάμο και παιδιά".
"Όλοι οι ψηλοί είναι και άγαρμποι".
"Όλες οι ξανθιές είναι χαζές".
"Όλοι οι gay είναι ανήθικοι".
"Όλοι οι καραφλοί έχουν μεγάλο πουλί".
...
Κι όμως κι εγώ τρώω ρύζι και είμαι Έλληνας!
Kι έχω φίλες που απεχθάνονται την ιδέα της οικογένειας!
Kαι είμαι χαζός, αλλά καστανός, και παρ' ότι κοντός, είμαι άγαρμπος...
Και μάντεψε!!!
Όσο μεγαλώνω, καραφλιάζω ... αλλά το πουλί μου δε μεγαλώνει!!!
Και έχω έχω γνωρίσει gay που είναι τα καλύτερα παιδιά, και στρέητ που είναι τα μεγαλύτερα τομάρια, και το αντίστοιχο!
Γιατί δε διαφέρουν μόνο οι ομοφυλόφιλοι απ' τους στρέητ...
Όλοι διαφέρουμε μεταξύ μας! Άντρες, γυναίκες, ψηλοί, κοντοί ...
Έχουμε διαφορετικά ακούσματα, διαφορετικές γεύσεις, διαφορετικές προτιμήσεις, διαφορετικά όνειρα, διαφορετικές φιλοδοξίες, διαφορετικά χαρακτηριστικά, διαφορετικά πορτοφόλια, χρώματα, ιδέες, δείκτες νοημοσύνης, ύψη, βάρη, μαλλιά, ιδιοτροπίες, αδυναμίες, φαντασιώσεις, ... όλα είναι διαφορετικά!!!
Και διαφορετικό δε σημαίνει κατώτερο ή ανώτερο / καλύτερο ή χειρότερο...
Απλά διαφορετικό!
Και αρνούμαι να μπω σε οποιοδήποτε τσουβάλι και να με αντιμετωπίζουν σαν μια κατώτερη ομάδα.
Γιατί μόνο σε ένα πράγμα δε διαφέρουμε: στην ανάγκη για τον ίδιο σεβασμό!
Ανοίξτε το τσουβάλι να βγω...
copyright APSOY πήγε κι όλας 20:25 49 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
My love song!
Το πρώτο κομμάτι μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό.
Για το δεύτερο προβληματίστηκα αρκετά. Αμφιταλαντεύτηκα για διάφορα τραγουδάκια, ελληνικά ή ξένα.
Και κατέληξα πως εφόσον το πρώτο τραγούδι είναι ντουέτο, αρκεί...!
Ορίστε λοιπόν!
Να ποιός θα με έβγαζε απ' τη δύσκολη θέση...
Γαλάνη Δήμητρα & Κωνσταντίνος Βήτα - Μια ευχή...
Άκουσε, την πρώτη τη βροχή,
είναι για 'μας, η πιο όμορφη εποχή,
τα παιδιά μεγαλώνουν κι όλα δείχνουν ωραία,
όλοι γύρω μας ζητούν να βρουν μια παρέα,
μια ψυχή που αγαπά, ζητάει ουρανό,
μα εσύ κι εγώ...
...περπατούμε αγκαλιά στη μέση του δρόμου,
είμαστε η αρχή και το τέλος του κόσμου,
γι' ακόμη μια φορά,
η αγάπη μας κοιτά...
Άφησε, στον ουρανό μια ευχή,
να 'ρθει για μας, η πιο όμορφη στιγμή,
τα παιδιά μεγαλώνουν κι όλα δείχνουν ωραία,
όλοι γύρω μας ζητούν να βρουν μια παρέα,
μια ψυχή που αγαπά, ζητάει ουρανό,
μα εσύ κι εγώ...
..περπατούμε αγκαλιά στη μέση του δρόμου,
είμαστε η αρχή και το τέλος του κόσμου,
γι' ακόμη μια φορά,
η αγάπη μας κοιτά...
Άντε να παίρνει κι άλλος σειρά. Όποιος έχει όρεξη είναι καλοδεχούμενος.
Ενδεικτικά, δίνω την σκυτάλη στις:
ifigeneia, aggelika, iliaxtida
και στους
γ(κ)άμει bear (καλορίζικο το νέο bloooooog!) , jirashimosu και Ναυτίλο!
Καλό(μας) μήνααααα!!!
*Και επίσης, καλό ταξίδι στον GoodAsYou που πάει στα ξένααααααα! Ευχές να περάσει τέλεια!
**UPDATE:
Είναι ένα ακόμα μπλογκοπαίχνιδο που με κάλεσε ο καλός Dantάκος και ο Strahd μας, και κρίνοντας απ' το πόσοι έχετε συμμετάσχει, νομίζω όλοι ξέρετε τους κανονισμούς κ.ο.κ
Είναι το γνωστό - ξέρεις αυτό με την σελίδα 123?
...
Ε, ...το βιβλίο που έτυχε να έχω δίπλα μου είναι τα "Χαστουκόψαρα" του Λένου Χρηστίδη.
Ένα λατρεμένο, έξυπνο, σουρεάλ, χιουμοριστικό, λίγο "άκυρο" βιβλίο (με την καλή έννοια) και ιδανικό για όσους προβληματίζονται με το που χάνονται τα καπάκια απ' τα στυλό bic κ.ο.κ
σελίδα 123, περίοδος 6-8:
" Τι μαλάκας είπαμε μαζί και τον σβήσαμε από προσώπου γης. Με ένα πάτημα κουμπιού. Ήταν ώρα Ελλάδος εικοσιτρεις και πεινάγαμε. "
Βγάλατε άκρη? Ε, ...κάπως έτσι είναι και το βιβλίο :)))
copyright APSOY πήγε κι όλας 02:00 31 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
Πάλι...
...αρρώστησα!
Αν σας έρθει σχόλιο με την υπογραφή Apsoy είναι ιός! Και τον έχω εγώ!!!
Και προκαλεί φτάρνισμα, πυρετό, συνάχι, ρίγη, πόνο στα κόκαλα, πονοκέφαλο και άλλα ευχάριστα...
Για ακόμα μια φορά με έριξε στο κρεβάτι!!!
Αφιερωμένο:
(ναι, μου αρέσει ο Moby... φαίνεται???)
copyright APSOY πήγε κι όλας 14:07 39 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008
Και ένα, δυο, τρία ...στροφή...!
Βγήκα απ' το μπάνιο.
Άρχισα να σέρνω τα πόδια μου προς το δωμάτιο μου. Λίγο πριν διασχίσω την πόρτα, έκανα μια στροφή. Μπήκα! Πέταξα την πετσέτα και άρχισα να ντύνομαι. Δε φόρεσα πολλά. Τα βασικά. Ένα εφαρμοστό λαχανί μπλουζάκι και το ασορτί εφαρμοστό παντελόνι. Με μικρά αλματάκια κατευθύνθηκα πάλι προς το μπάνιο. Φόρεσα τη ροζ κορδέλα μου και τις επιγονατίδες μου. Χαμογέλασα και έκλεισα το μάτι στον εαυτό μου!!!
Σήμερα θα ήταν η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου και ήθελα να το γιορτάσω!!! Θα πήγαινα για χορό!!!
Βγήκα απ' το σπίτι και άρχισα να τρέχω στον κατήφορο. Σε κάθε δέντρο που συναντούσα πιανόμουν απ' το κλαδί και έκανα στροφή σχεδόν στον αέρα. Στα κλεφτά κοιτούσα το είδωλο μου στα τζάμια των αυτοκινήτων και με θαύμαζα. Λίγο πριν βγω στην κεντρική λεωφόρο έτρεξα με πολύ φόρα και έκανα τριπλό λουπ στον αέρα για να προσγειωθώ δίπλα σε ένα ταξί! Μπήκα μέσα.
Φτάνοντας στο μαγαζί είχα ήδη "ζεσταθεί" από την προθέρμανση μου. Κοντοστάθηκα έξω απ' την πόρτα και περίμενα να τελειώσει το τραγούδι που ήδη έπαιζε. Είχα κλείσει την κυκλοφορία, αλλά τους ζήτησα να κάνουν υπομονή και τους υποσχέθηκα πως αξίζει τον κόπο.
Όταν ξεκίνησε το νέο τραγούδι άνοιξα την πόρτα και με φόρα μπήκα μέσα και άρχισα να χορεύω Μπόσα Νόβα. Άρχισα να τρέχω κυκλικά μέσα στο μαγαζί και να κάνω στροφές. Στο τέλος της κάθε πιρουέτας, προσγειωνόμουν στην αγκαλιά διαφορετικού πελάτη. Όταν συμπλήρωσα έναν κύκλο, κοντοστάθηκα στο κέντρο του μαγαζιού και έπεσα στο πάτωμα. Άρχισα να χορεύω σύγχρονο - είναι πολύ δύσκολο μην το χορέψετε χωρίς επιγονατίδες και χωρίς πρόβα στο σπίτι- σε συνδυασμό με break dance σε δική μου πάντα χορογραφία. Όπως πήρα μια στροφή ένιωσα να σκίζεται το παντελόνι μου. Ήταν δύσκολο να δω εκείνη τη στιγμή αλλά είχα έντονα την διαίσθηση πως το κοινό θέλει κι άλλο και δε σταμάτησα να κοιτάξω. Λίγο πριν το ρεφρέν του τραγουδιού, σηκώθηκα απότομα και με ένα σάλτο, ανέβηκα στο μπαρ. Κλωτσούσα τα ποτήρια και χόρευα Χάλι Γκάλι. Η βαβούρα άρχισε να δυναμώνει. Ο κόσμος ήθελε κι άλλο. Κι άλλο...!!!
Το τραγούδι τελείωνε. Έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου. Ό,τι είχα μάθει από το Dirty Dancing έπρεπε να το εφαρμόσω. Άρχισα να κάνω πιρουέτες χωρίς σταματημό. Κάποια στιγμή ένιωθα τα χέρια μου να χαστουκίζουν κόσμο, αλλά δεν σταμάτησα. Ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο γρήγορα, οι σφυγμοί μου είχαν φτάσει τους πεντακόσιους... Έφτανε η ώρα του φινάλε. Μέτρησα αντίστροφα μέσα μου. Σε 5, 4, 3, 2 και... Σπαγγάτο!!! Τη μια στιγμή ήμουν στον αέρα και σχεδόν πετούσα και την άλλη είχα γίνει ένα με το πάτωμα. Τα πόδια μου είχαν ανοίξει σε ορθή γωνία (δεν πάει παραπάνω) και με τα χέρια μου υποκλινόμουν χωρίς να έχω σταματήσει λεπτό να χαμογελάω. Είχα κάνει το τέλειο "κλείσιμο"...
Άρχισα να αναζητώ το χειροκρότημα. Κοίταξα δεξιά κι αριστερά. Κανείς δε μίλησε. Το μόνο που ακούστηκε εκείνη τη στιγμή ήταν η πόρτα να ανοίγει. Κοίταξα προς το μέρος της. Ένα ψηλό παλικάρι - το ίδιο που με καλωσόρισε όταν έμπαινα, μου έδειξε την έξοδο...
Αφιερωμένο σε όσους αγαπούν το χορό. Τον αληθινό χορό. Που κλείνεις τα μάτια σου και χορεύεις για σένα!!!
Αν χόρευαν όλοι έτσι στα club θα πήγαινα κάθε μέρα και θα καθόμουν μέχρι το ξημέρωμα!!!
ΥΓ(Τον Dickie τον αγαπώ!)
copyright APSOY πήγε κι όλας 10:12 27 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008
My Gay Parade!
Εργασία: 69η.
Θέμα: "My Gay Parade".
Η φιλία είναι μια σημαντική αξία στη ζωή μας. Και αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω καταφέρει να αποκτήσω πολλούς φίλους και όλοι μαζί κάνουμε πολύ καλή gay παρέαντ. Ο πιο καλός μου φίλος είναι ο Revqueer.
Τον γνώρισα στη γραμματεία του Πανεπιστημίου που είχαμε πάει χαρτί ιατρού για να πάρουμε απαλλαγή από το άθλημα "Άρση Γλουτών" την ώρα της γυμναστικής, αφού σύμφωνα με τις εξετάσεις του Παθολόγου και οι δυο υποφέραμε από βαριάς μορφής "αγκώνα του πέους". Οι άλλοι φίλοι μας, μας έκαναν πλάκα και μας έλεγαν ότι έχουμε μόνο αγκώνα, αλλά ο καλός μου φίλος ήξερε ότι ήταν κάτι σοβαρό κι ας γελάσαμε κι εμείς με το ωραίο αστείο.
Τον Revqueer, παρ' ότι τον έβλεπα συχνά στο προαύλιο μόνο του, δε τον γνώριζα. Μας σύστησε εκείνη την ημέρα ο διευθυντής, ο κύριος KinkyGrandpa12-16 (12 η μικρή και 16 η μεγάλη). Αφού μας έκραξε, γιατί είμαστε -λέει- οι μόνοι μαθητές που σπουδάζουν τόσα πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο H.T.U (Homo Training University) έχοντας περάσει μόνο ένα μάθημα - το "Ενοχικό Δίκαιο" -, μας ανέθεσε να κάνουμε μια κοινή εργασία με θέμα "Ο πρωκτός ανά τους αιώνας και η συμβολή του στην ανάπτυξη της διακόσμησης εσωτερικών χώρων" στα πλαίσια του μαθήματος "Τεχνικές οργίων".
Δυστυχώς κοπήκαμε και οι δυο αλλά δεν πειράζει! Γίναμε φίλοι και γνωρίσαμε και πολλούς άλλους καλούς φίλους όπως τον makrinari25 και τον trypa_poy_haskei.
O makrinari25 είναι πολύ δημοφιλής στο Πανεπιστήμιο και οι καθηγητές του λένε όλοι "Μπράβο" και στο διάβα του, όλοι οι άλλοι φοιτητές υποκλίνονται. Ο Revqueer πιστεύει ότι σκύβουν αλλά εγώ του απαντάω "λες ανοησίες χαζούλη" αφού σε μας ποτέ δεν έχουν σκύψει και δεν ξέρουμε πως είναι! Και μια φορά που ήμασταν στα αποδυτήρια πριν μπούμε στο μάθημα του "Εφαρμοσμένου Αυνανισμού" και κάναμε επανάληψη, μας είδε ο δημοφιλής κολλητός μας και κάτι άρχισε να λέει στον trypa_poy_haskei και γελούσαν και δεν πολυκατάλαβα γιατί ήμουν συγκεντρωμένος αφού σε αυτό το μάθημα πηγαίναμε για βαθμό, αλλά μέσα στους ψιθύρους ακούσαμε τις φράσεις "δεν φοράνε εσώρουχο", "τι μικρούλικα που είναι" και την απορία "κάνει τόσο κρύο ρε παιδιά?" και καταλάβαμε πως μάλλον συζητάνε α) για τις Pussycat dolls, β) για τα στρουμφάκια και γ) για τον καιρό στη Σουηδία αυτή την εποχή.
Και όταν πήγαμε στην τάξη για το μάθημα, όλοι μας πετούσαν γαριδάκια και ο trypa_poy_haskei - τι τρελόπαιδο!? - μας πέταξε το τσιμπιδάκι για τα φρύδια του λέγοντας πως το χρειαζόμαστε αν θέλουμε να περάσουμε το μάθημα και όλοι γελούσαμε και περάσαμε πολύ καλά.
Αλλά πέρα από τα παιδιά στη σχολή που μας αγαπάνε σαν αδερφές, έχουμε κι άλλους φίλους που τους γνωρίσαμε πριν κάμποσα χρόνια όταν αυτοί ήταν πρωτοετής και τώρα έχουν αποφοιτήσει και πολύ μας λείπουν. Συχνά μάλιστα στέλνουμε με τον Revqueer e-mail στον αγαπημένο μας φίλο Trixoti-karditsa12 ο οποίος όμως στην αρχή έκανε στ’ αστεία πως μας βρίζει και μας απειλεί ώστε να μην τον ξανά-ενοχλήσουμε και τώρα πια δε μας απαντάει καν, ...αλλά ξέρουμε πως μάλλον δεν προλαβαίνει αφού έχει πιάσει δουλειά ως Chest-Hair Extensions Executive.
Κι εμείς θέλουμε να γίνουμε κάτι σπουδαίο όταν καταφέρουμε να πάρουμε πτυχίο αλλά είναι πολύ δύσκολα τα μαθήματα και μερικές φορές αποθαρρυνόμαστε και προσπαθούμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, όπως έκανα όλες τις φορές που κόπηκε ο φίλος μου Revqueer στο υποχρεωτικό μάθημα "Το Trimming στον εικοστό αιώνα", που ήταν ομολογουμένως πολλές! Πλέον όμως, όσες φορές αποθαρρυνόμαστε, κλείνουμε τα μάτια μας και σκεφτόμαστε θετικά και ξέρουμε πως ευτυχώς έχουμε φίλους που μας στηρίζουν και πιστεύουν σε εμάς και αυτό μας δίνει κουράγιο. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη φορά στις εργαστηριακές ασκήσεις του μαθήματος " Gaydar-Ass Styling" που έπρεπε να ποζάρουμε τα οπίσθια μας στον φωτογραφικό φακό για την επετηρίδα και που ένιωθα άσχημος και δεν είχα διάθεση και ο επίσης καλός μας φίλος fildisenio-markutsi ήρθε και μου είπε "Βάλε τη μάπα σου, είναι πιο καλλιτεχνικό και δεν θα έχει διαφορά". Και πλέον ξέραμε τι πρέπει να κάνουμε!
Εν κατακλείδι, θέλω να πω πως μπορεί τελικά να μην πιάσω βάση και σε αυτό το μάθημα, αλλά μέσω αυτής της εργασίας συνειδητοποίησα πως ακόμα και αν δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να γίνω ο γκέι που όλοι ονειρεύονται, τουλάχιστον νιώθω ήδη πολύ τυχερός γιατί ξέρω πως έχω την συμπαράσταση όλων των άλλων γκέι φίλων μου!!! Και αυτό έχει σημασία τελικά! Να έχεις μια καλή γκέι παρέαντ! Κι ας μην έχω καταλάβει γιατί βάζουμε και το "ντ" στο τέλος της λέξης!
Υπογραφή,
Ρεβκουήα και Αψου - κάτι από κοινού!
Katy Perry - You are Soooooo gay!
copyright APSOY πήγε κι όλας 19:30 29 ΠΙΚΙ-ΠΙΚΙ-ΤΣΑΑΑΑΝ