Βράχο-βράχο τον καημό μου
Ειρωνία...
Δεν έχει μέγεθος. Για κάποιους είναι μεγάλη και για άλλους μικρή.
Ούτε όρια έχει. Αυτό κι αν δεν έχει...
Πριν συνεχίσω, να σας συστήσω: Αυτός είναι ο Moby! Και αυτό το τραγούδι του, συνόδευε τις σκέψεις μου...
"Why does my heart feel so bad"
Τι έλεγα; Α, ναι...
Για ειρωνίες!
Άκου μια...
Χθες την κοπάνισα! Δεν έμεινα σπίτι. Δεν έμεινα καν Αθήνα! Πήρα ένα σακίδιο με τα απολύτως απαραίτητα, έβαλα είκοσι ευρώ βενζίνη, και (ξ)έφυγα...!
Και ο προορισμός μου ήταν 2 αγαπημένα πρόσωπα, που με τη μπυρίτσα μας, αποφασίσαμε να ξοδέψουμε το Σαββατόβραδο μας στην παραλία.
Και να 'μαι εγώ τώρα... να αλλάζω δέκα θέσεις το λεπτό, αφού δε βόλευε το ρημάδι το βραχάκι, από το ένα αφτί να ακούω μουσικές και από το άλλο ξέμπαρκες και χωρίς συνοχή συζητήσεις...
Και να 'σου το φεγγάρι...
Ήταν υπέροχο!
Θα μου πεις "πότε δεν είναι;". Εεεε, χθες ήταν ακόμα πιό υπέροχο!
Πελώριο, μεγαλεπήβολο, γεμάτο... σχεδόν μας ακουμπούσε... εμάς και τη θάλασσα...
Και πλέον δεν άκουγα συζητήσεις...
Άκουγα μόνο τη μουσική... που δυνάμωνε, όσο δυνάμωναν κι οι σκέψεις μου...
Έβλεπα οικεία πρόσωπα, αγαπημένα, να ανοιγοκλείνουν το στόμα τους και να γελάνε...
Χαμογελούσα κι εγώ... όχι για τα αστεία τους, αλλά γιατί τους είχα μπροστά μου και τους χαιρόμουν! Δεν είναι γαμάτο συναίσθημα να βλέπεις κάποιον που αγαπάς να γελάει;
Νιώθεις όμορφα!
Και αυτό ένιωθα! Ναι...ok... ήταν και λίγο μελαγχολικά, αλλά κυρίως όμορφα!
Και κάποια στιγμή το φεγγάρι με πλησίασε...!
Απολειστικά εμένα!!!
Άρχισε να με προκαλεί...να μιλήσω! Να ανοίξω το ρημάδι μου και να αποκαλύψω το μόνο που δεν ξέρουν για μένα. Να τους πω πως δεν αλλάζει τίποτα σε μένα - είμαι αυτός που γνωρίσανε και θα παραμείνω ο ίδιος... Απλά, να το βγάλω. Να το μοιραστώ. Να το ξέρουν - όπως ξέρουν τόσα άλλα για μένα και δεν διαφοροποίησαν τις σχέσεις μας - αντιθέτως τις σύσφιξαν!!!
Να το πω; Θα το πω! Και ότι γίνει!!! Για καλό θα είναι!!!
Χαμήλωσα τη μουσική! Έκλεισα το μάτι συνωμοτικά στο φεγγάρι... και μπήκα στη συζήτηση...
'Ωσπου, άκουσα το διάλογο...
- Και μιλάμε ήταν κραχτή. Ναι, ρε, αδερφάρα σου λέω! Τον γελοίο! Ουστ, ρεεεεεεεεεε...
...
...
...
...
Όχι, δε μίλησα!
Θα μου πεις... έχει νόημα αυτό που κάνεις;
Δεν ξέρω...
- Τι έπαθες ρε συ;
- Τίποτα... Δε βολεύομαι! Ο κωλο-βράχος...
Με το ζόρι κατάπια τον κόμπο στο λαιμό μου.
Όχι, ούτε χαμογέλασα.
Απλά...!
...Μη βιαστέις να τους κρίνεις...
Δεν ξέρουν!!!
Δεν έχει μέγεθος. Για κάποιους είναι μεγάλη και για άλλους μικρή.
Ούτε όρια έχει. Αυτό κι αν δεν έχει...
Πριν συνεχίσω, να σας συστήσω: Αυτός είναι ο Moby! Και αυτό το τραγούδι του, συνόδευε τις σκέψεις μου...
"Why does my heart feel so bad"
Τι έλεγα; Α, ναι...
Για ειρωνίες!
Άκου μια...
Χθες την κοπάνισα! Δεν έμεινα σπίτι. Δεν έμεινα καν Αθήνα! Πήρα ένα σακίδιο με τα απολύτως απαραίτητα, έβαλα είκοσι ευρώ βενζίνη, και (ξ)έφυγα...!
Και ο προορισμός μου ήταν 2 αγαπημένα πρόσωπα, που με τη μπυρίτσα μας, αποφασίσαμε να ξοδέψουμε το Σαββατόβραδο μας στην παραλία.
Και να 'μαι εγώ τώρα... να αλλάζω δέκα θέσεις το λεπτό, αφού δε βόλευε το ρημάδι το βραχάκι, από το ένα αφτί να ακούω μουσικές και από το άλλο ξέμπαρκες και χωρίς συνοχή συζητήσεις...
Και να 'σου το φεγγάρι...
Ήταν υπέροχο!
Θα μου πεις "πότε δεν είναι;". Εεεε, χθες ήταν ακόμα πιό υπέροχο!
Πελώριο, μεγαλεπήβολο, γεμάτο... σχεδόν μας ακουμπούσε... εμάς και τη θάλασσα...
Και πλέον δεν άκουγα συζητήσεις...
Άκουγα μόνο τη μουσική... που δυνάμωνε, όσο δυνάμωναν κι οι σκέψεις μου...
Έβλεπα οικεία πρόσωπα, αγαπημένα, να ανοιγοκλείνουν το στόμα τους και να γελάνε...
Χαμογελούσα κι εγώ... όχι για τα αστεία τους, αλλά γιατί τους είχα μπροστά μου και τους χαιρόμουν! Δεν είναι γαμάτο συναίσθημα να βλέπεις κάποιον που αγαπάς να γελάει;
Νιώθεις όμορφα!
Και αυτό ένιωθα! Ναι...ok... ήταν και λίγο μελαγχολικά, αλλά κυρίως όμορφα!
Και κάποια στιγμή το φεγγάρι με πλησίασε...!
Απολειστικά εμένα!!!
Άρχισε να με προκαλεί...να μιλήσω! Να ανοίξω το ρημάδι μου και να αποκαλύψω το μόνο που δεν ξέρουν για μένα. Να τους πω πως δεν αλλάζει τίποτα σε μένα - είμαι αυτός που γνωρίσανε και θα παραμείνω ο ίδιος... Απλά, να το βγάλω. Να το μοιραστώ. Να το ξέρουν - όπως ξέρουν τόσα άλλα για μένα και δεν διαφοροποίησαν τις σχέσεις μας - αντιθέτως τις σύσφιξαν!!!
Να το πω; Θα το πω! Και ότι γίνει!!! Για καλό θα είναι!!!
Χαμήλωσα τη μουσική! Έκλεισα το μάτι συνωμοτικά στο φεγγάρι... και μπήκα στη συζήτηση...
'Ωσπου, άκουσα το διάλογο...
- Και μιλάμε ήταν κραχτή. Ναι, ρε, αδερφάρα σου λέω! Τον γελοίο! Ουστ, ρεεεεεεεεεε...
...
...
...
...
Όχι, δε μίλησα!
Θα μου πεις... έχει νόημα αυτό που κάνεις;
Δεν ξέρω...
- Τι έπαθες ρε συ;
- Τίποτα... Δε βολεύομαι! Ο κωλο-βράχος...
Με το ζόρι κατάπια τον κόμπο στο λαιμό μου.
Όχι, ούτε χαμογέλασα.
Απλά...!
...Μη βιαστέις να τους κρίνεις...
Δεν ξέρουν!!!
20 σχόλια:
:(
dn tha tus krinw....gia na tous agapas tote prepi na iparxei logos
to feggari pantws dn ine tromero?vlepei olos o kosmos to idio.....ekatommiria matia panw tous tin idia wra...alla kanoun euxes,alla skepseis,alla dakryzoun kai alla anapoloun....to feggari ine sintrofia....
isws na ine kalitera pou tous akouses na to lene auto...mporei na se "glitwne" apo akraies antidraseis.alla an se agapane kai se noiazontai tha prepi na meinoun eki k na min allaxi tpt....isws stin arxi (an tus to pis) na ine kapws alla stin poreia na doun pws dn exeis diafora me ton ipotithemeno str8 eauto sou ton opio ipotithete pws ixan gnwrisei.
oti kalytero euxomai
xxxxx
koita einai sigoura ligo exthrikoi me to thema. Alla kai pali einai opws me ola ta themata, pou oso den einai dika sou 'i konta sou ta antimetwpizeis alliws. egw psifizw na tous to peis. giati aksizeis filous pou se agapane gia ayto pou eisai, synolika. kai an den mporoun na dexthoun kapoio meros sou, kalytera na min xaramizeis to xrono sou kai ton diko tous, ton xreiazeste amfoteroi gia na gnwrisete tous allous, tous"katallilous". Oxi alla braxakia..
Χμ....
Έχω έρθει σε αυτή την θέση. Χωρίς φεγγάρι και όλα αυτά που ομορφαίνουν μια νύχτα με αγαπημένους φίλους.
"Ρε συ, το ήξερες ότι ο George Michael είναι γκέι και θα παντρευτεί τον καλό του; ρε συ, το άκουσα και σιχάθηκα".
Πάντως στο blog του ο κολλητός έχει βάλει ως μεγάλο νέο την συναυλία του, τον Ιούλιο στην Αθήνα.
Ψάξε βρες.
Πάντως ίσως θα πρέπει να τους το πεις. Ίσως κι εγώ. Το γιατί το ξέρουμε και οι δύο.
Είναι υπέροχο να βλέπεις κάποιον που αγαπάς να χαμογελάει!!!
Έτσι είπες και έτσι είναι...αν σ'αγαπούν λοιπόν δέν θα αλλάξουν τίποτα στις σκέψεις και στα συναισθήματα τους για σενα ό,τι κι αν τους πείς!!!Γιατι απλά...θα θέλουν να σε βλέπουν να χαμογελάς!!!
Αξίζεις να χαμογελάς...το ξέρεις;;; :-)
εσύ μόνο ξέρεις..
κ θα το δεις στην πορεία.
η μάχη που γίνεται δεν είναι για το αν εσύ θα τους το πεις αλλά το αν αυτοί θα εξελιχθούν κ θα αποδεχθούν πραγματικότητες τις οποίες οι ίδιοι απορρίπτουν και ζουν ανάμεσά τους παρ'όλα'αυτά.
good luck
ps:προσωπική συμβουλή: μην τους δίνεις κ πολλή αξία,το να τους πεις κάτι τόσο προσωπικό σου είναι σα να πετάς διαμάντια σε γουρούνια.
απλά αν δε σε εκφράζουν,απομακρύνσου,δε χρειάζεται να σώσεις κανενός την ψυχή αν οι ίδιοι δεν το θέλουν κ ειδικά αν ΔΕΝ το ζητήσουν.
το φεγγάρι στη θάλασσα είναι γαμάτο,αλλά που να το καταλάβουν τα βόδια.
αντί να χαίρονται την ευκαιρία της όμορφης βραδιάς με θετικά σχόλια,αναλώνονται σε αρνητικές κριτικές εναντίων συνανθρώπων που κατά βάθος (ή όχι κ τόσο βάθος) ζηλεύουν κ που ίσως μέσα τους να εύχονται να είχαν τα @@ να τις απολαύσουν έστω και κρυφά.
enough said ;-)
Είναι τρομερό να κρατάς μέσα σου κατι που σε καίει..Το λέω εγώ αυτό που κρατάω μυστικά από όλους!!! Και στο κάτω κάτω αν τους το πεις και σε απορίψουν αυτό θα συμένει πως δεν σε αγαπάνε πραγμακά! Δεν αγαπάνε αυτό που είσαι αλλά αυτό που θα θέλανε να είσαι...
Καλημέρααα....
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ζήσει παρόμοια εμπειρία. Εκεί που είσαι έτοιμος να ανοίξεις το στόμα σου και να το πάρει το ποτάμι, εκεί ακριβώς ακούς μια μαλακία και σταματάς…
Ανακούφιση και απογοήτευση μαζί, «καλά είναι δυνατόν να σκέφτονται ακόμα με αυτό τον τρόπο?».
Και όμως είναι γιατί είναι εντελώς μακριά από αυτό, δεν τους αφορά και δεν έχουν κανένα λόγο να επεξεργαστούν τη στάση τους , να συνειδητοποιήσουν ότι κάτι δεν πάει καλά και ίσως να την αλλάξουν.
Το κίνητρο για να γίνει κάτι τέτοιο μπορείς να είσαι εσύ, εγώ και όποιος άλλος.
Όμως, παρά το κριτικό βλέμμα τους, θα πρέπει να τους πάρεις από το χεράκι και να τους οδηγήσεις μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Θέλεις, μπορείς, αντέχεις?
Και αυτό αν είσαι τυχερός και δεν έχει επενδύσει σε λάθος ανθρώπους.
Καλή (μας) τύχη
ΤΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΩΡΑ...
2002
o τ. ειναι str8 και νιωθει αβολα γενικως με τις αδερφες. εχει γαμησει σχεδον καθε θηλυκο και κυκλοφορει με τσεπες γεματες καποτες.
ενα βραδυ, στην παρεα μας, εκτος απο τον τ. , την γκομενα του παυλα για εκεινες τις μερες παυλα φιλεναδα μου παυλα ο τ. ηξερε ηδη τα παντα για εμενα, βρισκονταν και δυο φιλοι του που δε χορταιναν να σχολιαζουν και να κραζουν το αγορακι-κοριτσακι που καθοταν απεναντι μας κι επινε το ποτο του.
ο τ. γυρισε στον ξανθο, τον χοντρουλη και του ειπε "μαλακα εγω εχω παει με αντρα γι' αυτο σκασε και το γκομενακι απεναντι δεν ειναι καθολου κακο..."
ο χοντρουλης το βουλωσε και κοιταξε την φιλεναδα μου η οποια δηλωσε πως το γνωριζε.
ο αλλος φιλος, ο ψηλος ειπε "δεν παιζει μαλακα δεν παιζει" , σηκωθηκε κι εφυγε.
οι υπολοιποι αρχισαμε τα σφηνακια και τον χορο.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
ο τ. δεν εχει παει ποτε με αντρα
Περ, ΦΟΒΕΡΟ.
Άτομο, μιλάμε ο τ.
H aggelica λέει ακριβώς αυτό που σκεφτόμουν....
o t. tou per thelei sygxaritiria! respect!
αστέρι μου, έχω τη γνώμη ότι θα σου κάνει καλό να το πεις αφού το θέλεις.
...υπάρχει το ενδεχόμενο να φρικάρουν και να χαθούν απ' τη ζωή σου (...αλλά από την άλλη θα έχεις την ανακούφιση ότι έκαμες αυτό που πίστευες, θα έχεις αλαφρύνει το στομάχι σου...)
αλλά το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως θα το δεχτούν κανονικά. trust me On that.
(άσε που θα τους δώσεις και ένα "μάθημα" - "βίωμα" αφού θα δουν ότι οι "αδελφές" δεν είναι πια και τόσο τέρατα... το ξέρω ότι είναι χαζό αυτό που λέω αλλά σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο ισχύει).
Μπεεεεε - και άμα θες να το συζητήσεις εδώ είμαστε όλοι. και έχουμε και Mails.
:-)
Ναι, έχουμε και mails. ;)
@Lithium
Σε ευχαριστώ!!! :)
Και που δεν τους κρίνεις (ναι, ευτυχώς ή δυστυχώς είναι δικοί μου άνθρωποι) και για την ευχή σου!
Μακάρι να μείνουν...(αναστεναγμός)!
:)
@veloz
Έχεις δίκιο!Και το ξέρω... Και αυτό είναι το χειρότερο! Που το ξέρω, και σφυρίζω αδιάφορα κερδίζοντας λίγο ακόμα χρόνο...
Αμμουδιά for ever! :)
(ή έστω... μαξιλάρι στα βραχάκια)!
:*
@g for george
Αν το ξέρουμε λέει;
...:)
Ααααααχ!
Ευχαριστώ, ε; :)))
@merawen
Καταρχήν, Σμουυυυυυτςςςςςςςςςς!
κατα δεύτερον, αν δε με απατά η μνήμη μου...
έξι και σήμερα;;; :)))
κατά τρίτον...πάλι σμουυυυτς! :)
@mithra
Το ξέρω! Αλλά, πετάς έτσι εύκολα μια βόμβα; Δεν την πετάς... τουλάχιστον παίρνεις ένα προειδοποιητικό τηλεφώνημα να εκκενώσουν το κτίριο...
;)
(εσένα πάλι δε σε ευχαριστώ που δεν τους έκρινες..., αλλά χαλάλι ;)))))! Το εισπράττω σαν συμπαράσταση .χεχεχεχεχε! 'στωωωωωω ;)).
@aggelika
Αααχ, και πάλι άααααχ!
Ενός λεπτού σιγή γι αυτό που είπες!
;)
@et phone home (σε παραλλαγή...)
Θέλω! Εχμμμ...Μπορώ...! Αντέχω...???
Καλό το κίνητρο...αλλά ξέρεις;
Δεν παύουν να είναι άνθρωποι που εγώ τους έχω επιλέξει και αγαπήσει γι αυτό που είναι! Και εκείνοι το ίδιο! Και είμια αυτό που τους έχω δείξει! Αλλά θα συνεχίσουν να το πιστεύουν;;;
Πολύ καλή μας τύχη!
Ευχαριστώωωωω πολύ!
@περ-
αφιερώνω ένα χορευτικό στον τ.
(βασικά σε σένα... ο τ. νιώθει άβολα :))!
:*
@provatako
Αυτό που έγραψες στην παρένθεση...ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι το κίνητρο μου! Αχχχχ! (χάρηκα τώρα)!
Και σε αυτό ελπίζω!!!
Τώρα θα με βρίσετε...
αλλά γιατί κάπου νιώθω πως μετάνιωσα που δεν πέταξα τη βόμβα;
Μπαααα... χέστο! Τσάμπα φαιά ουσία!
:)
Μπεεεε;
στωωωωωωωωω (:*)
@never
ουγκ! :Ρ
:)))))))
Το αν θα το πεις ή όχι είναι δικό σου θέμα. Δε θα κρίνω τη στάση τους, αλλά τη δική σου.
Πιστεύω ότι όφειλες να απαντήσεις στα σχόλια τους, έστω ως ανοιχτόμυαλος στρ8.. Είναι και ένα είδος προετοιμασίας εκτός των άλλων.
Κώστα μου έχεις απόλυτο δίκιο! Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης...μη σου πω όλο στην προκειμένη φάση, νιώθω πως το έχω εγώ! Όχι τόσο που δεν απάντησα σαν "ανοιχτόμυαλος straight", αλλά περισσότερο που δεν υπήρξα στο παρελθόν "ανοιχτόμυαλος gay"...
Να 'ξερες πόσες φορές το έχω σκεφτεί...
(καλά... μπορεί και αν ξέρεις! :))!
Φιλάκια.
Εσυ επιλεγεις την ποιοτητα της σχεσης που θελεις να εχεις με τους φιλους σου.
Ασχετα με αυτο που ακουσες και σε πληγωσε, πολλες φορες οσο σκληροι, ειρωνικοι κτλ ειμαστε για τους τριτους τους ξενους, στους ανθρωπους που νιωθουμε κοντα μας ειμαστε πιο open.
Κρινε κι απο σενα. Ειναι σιγουρο οτι στα πλαίσια της πλακας της παρέας εχεις σχολιασει, ετσι για την χαριτομενια του πραγματος, καποιο ατομο, χωρις να το ξερεις, με ειρωνια η και με αυστηρη κακια.
Αν θες να ειναι φιλοι σου, μιλησε τους κατι μου λεει οτι η αντιδραση τους θα σε εκπληξει ευχαριστα. Μη μπλοκαρεις απο την ενοχη. Ξεκόλα. Δεν εισαι τερας. Απλα διαφορετικος σε κατι που δεν ειναι και τοσο σημαντικο τελικα...
Καλέ μου, θα συμφωνήσω πλήρως με την aggelika. Οι φίλοι μας, πρέπει να μας αγαπάνε γι' αυτό που είμαστε, όχι γι' αυτό που θέλουν εκείνοι.
Οι προτιμήσεις σου δεν σε αλλάζουν ως άτομο. Η ψυχή σου και αυτό που είσαι παραμένει το ίδιο.
Άρα νομίζω ότι είναι καλύτερο να το πεις. Αν δώσουν αξία σε αυτό και όχι σε σένα, πρόβλημά τους και κρίμα που τους θεωρείς φίλους σου.
Κατάλαβες πως το λέω το κρίμα.
Θέλω να σου πω και άλλα, αλλά θα σου στείλω μαιλ.
Σμακ
γραφεισ καταπλικτικα.αν θεσ να μιλησεισ πεσ το.αλλα προσεξε μην πληγωθεισ.να εισαι σιγουροσ πωσ αξιζει να το μαθουν πριν το μαθουν.διαφορετικα μονο κακο σε σενα θα κανεισ.την εχω πατησει γι αυτο στο λεω.
τασοσ/22/αθηνα
Ο γνωστός πόνος που μόνο οι ομοφυλόφιλοι (άνδρες και γυναίκες) μπορούν να νιώσουν και να καταλάβουν· και συνήθως τους σημαδεύει για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Είναι βαθιά πληγή· πονάει πολύ. Ώρες-ώρες νομίζεις πως επουλώθηκε. Αλλά μετά την νιώθεις πάλι να πάλλεται στους χτύπους της καρδιάς, να αναβλύζει ζεστό αίμα, κι εσύ παλεύεις για άλλο ένα βράδυ με της γάζες.
Δημοσίευση σχολίου