Κυριακή 27 Μαΐου 2007

Φτου και βγαίνω...

Κυριακή απόγευμα!
Η καλύτερη ώρα για να μπω στο blog μου!
...Διαβάζω, σχολιάζω, απαντάω, γελάω...

Και όλα αυτά με μουσική υπόκρουση!
Ένα πανάρχαιο τραγουδάκι που δεν ξέρω που ξέθαψε ένας ραδιοφωνικός σταθμός και με έστειλε...
Μαντώ!!!! (Χωρίς τα δερμάτινα της Eurovision)...Αυτό το καλοκαίρι!!! :)))

Και έχω ανοίξει τέρμα το παράθυρο! Χαίρομαι λίγο που ξανα-καλοκαίριασε, έπειτα από μια φθινοπωρινή βδομάδα. (Και είναι άνοιξη, ε;)

Ακούω κάποιες στριγκλιές...
Πέντε κοριτσάκια ουρλιάζουν τρισευτυχισμένα!!!
Είναι στην πίσω αυλή...
Πλέον εκεί είναι και το βλέμμα μου!!!

Λένε ένα παλιό γνώριμο τραγουδάκι!
"Είσαι κινεζάκι, έφαγες ρυζάκι, πόσες κουταλίτσες;"
Ακόμα υπάρχει αυτό το τραγούδι;;;
Μα ακόμα;;;;;;;;;;;;;;;;

Ο κλήρος πέφτει στην πιό στρουμπουλή!!!
Κλείνει τα μάτια της και αντιμέτωπη με μια κολώνα αρχίζει το μέτρημα...
Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι, 'κοσιπέντε, κ.ο.κ
Οι άλλες τέσσερις τρέχουν να κρυφτούν!
Η μία πίσω από ένα αυτοκίνητο, οι άλλες δύο πίσω από 2 θάμνους...
Η τέταρτη πίσω από μια άλλη κολώνα...

ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ...


Αρχίζει το ψάξιμο!...
Συνειδητοποιώ πως έχω ένα πελώριο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου...
Και.... είναι δυνατόν; ...Ζηλεύω! Ζηλεύω απίστευτα!!!
Πόσα χρόνια έχω να παίξω "κρυφτό";
(μόλις έκανα ένα δυσάρεστο συνειρμό για τη ...gay ζωή μου, και πικροχολίασα ...αχμφ... Μπαααα.... δε με πτοεί... εξακολουθώ να αναρρωτιέμαι...)
Πόσα χρόνια έχω να παίξω κρυφτό;
Πόσα χρόνια έχω να πω τη λέξη "κρυφτό;;;;
Πόσα παιχνίδια έπαιζα τότε και τα έχω διαγράψει από τη μνήμη μου;
Κυνηγητό... Αγαλματάκια ακούνητα... Ένα, Δύο, Τρία, Κόκκινο φως...
(όλα έχουν σεξουαλικό υπονοούμενο ή έχω πολύ καιρό να κάνω σεξ;;; :Ρ)

Θέλω να κατέβω και να παίξω μαζί τους...
Λες να με δεχτούν; (μην απαντήσεις...)

Θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω και να βρεθώ πάλι στο προαύλιο του σχολείου μου και να παίξω ...Σαλαμάκια!!! Πω, πω, τρέλα!!! :)))
Να πάω πάλι δημοτικό!
Τότε που δεν είχα μυωπία, τότε που και η Μαρία και ο Γιαννάκης είχαν "πουλάκι" και δεν καταλάβαινα τη διαφορά, τότε που χόρευα "τα παπάκια μια φορά" και το Lambada (α, εχόρτασα, βάλε στα κουνέλια φαγητό...:Ρ). Τότε που μου έπαιρνε μισή ώρα να γράψω μια πρόταση και είχα κασετίνα spiderman.... :)))

Τι με έπιασε τώρα;
Το τραγούδι φταίει;
Που το ξέθαψαν;
Αααααααααχ (αναστεναγμός αναπόλησης...)
:)

9 σχόλια:

APSOY είπε...

Ουπς...
Τα κοριτσάκια άρχισαν να τσακώνονται...
Φαίνεται πως αυτή η ξανθούλα (ναι, αυτή με το ροζ σορτσάκι) έκλεψε...
Και η στρουμπουλή ...ταπηροκρανιώθηκε!
"Εκλεψες...Είσαι κλέφτρα.Δεν παίζω άλλο κ.ο.κ"

Τις μάτιασα;;;
:)

Ωχ! Πάλι πρώτος;
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Πως το κάνω αυτό;

aggelika είπε...

Εσύ δεν μερτάς...Δικό σ είναι το blog.. Εγώ είμαι πρώτη!!

Και γιατί δεν κατέβηκες να παίξεις μαζί τους? Που είναι το κακό? Μπορεί να σε δέχονταν με περισσότερη χαρά επειδή ένας μεγάλος ασχολήθηκε μαζί τους!!

Καταλαβαίνω πως ένιωθες!!Και εγώ έτσι νιώθω όποτε βλέπω την εξάχρονη ξαδερφούλα μου!! Αισθάνομαι πως γίνομαι 6 χρονών ξανά όταν παίζω μαζί της!! Και είναι υπέροχα! Χωρίς έγνοιες! Μόνο το παιχνίδι!!

Lithium είπε...

k gw pethimisa na paiksw kryftooooooooooo (to kanoniko omws...oxi auto pou paizw edw kai merika xronia...)

to tragoudi apo pou to ksethapses?otan to tragoudouse auto i mando ixe akomi kokkina mallia.....

xxxxxx

orestis είπε...

Mε έφτιαξες και με έριξες μαζί.

Γιατί αναπόλησα τα παιδικά ανέμελα χρόνια.

Γιατί θυμήθηκα το κρυφτό στα πέτρινα ώριμα χρόνια.

Lithium ταυτίζομαι μαζί σου.
Χρόνια παίζω κρυφτό, αλλά που θα πάει θα το πω κάποτε το "φτου ξελευτερία."

Neverlandean είπε...

Δε θέλω να θυμάμαι πόσο ωραία περνούσα τότε γιατί συγκρίνω με τα τωρινά και άσε, μου έρχεται να ακούω Dolores. ;)

Τώρα είναι που εκτιμάμε τα "Μαθητικά τα χρόνια" της Βίσση.

APSOY είπε...

@aggelika
Καλημέραααααα! :)
Μωρέ κόλωσα, γιατί σκέφτηκα πως μπορεί να με δεχτούν με περισσότερη χαρά σε κάποιο ίδρυμα... Ξέρεις, αυτό που θαειδοποιούσαν οι γονείς τους αν βλέπανε ένα μαντράχαλο να παίζει κρυφτό με τα κοριτσάκια τους...:Ρ
:)

@Lithium
Μαντώ με κόκκινο μαλλί, καπελάκι και να τραγουδάει "Να αγαπηθούμεεεεε, να αγαπηθούμεεεεε, ως το πρωίιιιιιι" :Ρ
Φιλάκιααααααα :)
:*

@Orestis
Χμμμ...Αν το καλοσκεφτείς, παιχνίδια είναι και τα δύο...! Γι αυτό μερικές φορές ίσως είναι καλύτερο να μην το παίρνουμε τόσο σοβαρά... Όχι τίποτ' άλλο, αλλά αν το στρουμπουλό κοριτσάκι είχε δώσει ακόμα μια ευκαιρία στην ξανθούλα... θα παίζανε ακόμα ;)
Βγάζω νόημα; εεε;
Θα σε αποσπάσω με ένα...
ΣΜΑΚ.:)

@Never
Μην βάλεις dolores!!!!! Μισό.
Περίμενε. Θα βρω κάποια απάντηση...
Α, ναι:
Που λες, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο "αναπολώ μνήμες από παλιά" και στο "θέλω να γυρίσω πίσω το χρόνο"...
Αυτό που προσπαθώ κι εγώ να καταφέρω είναι να χαίρομαι για τότε και να ελπίζω μεγαλύτερες χαρές για τώρα... Διαφορετικά δεν παλεύεται...;)
Τρελέ....ε, τρελέ!
(θα σου πάρω τη dolores...)!

ιακωβος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ χορευταρα μου

:)

*(*)

ιακωβος είπε...

A... γιατι σε ειπαν "ζωον" ?

Κώστας είπε...

Τυχερό παιδί... Εδώ που μένω έχουν εκλείψει αυτά τα παιδικά παιχνίδια εδώ και καιρό.

(το "παιδί" δεν ήταν τυχαίο!)