Το Προφιλ σας (μου) είναι έτοιμο!
PROFILE
Name: Apsoy, αλλά οι φίλοι μου με φωνάζουν "Γείτσες"...
Age: Πάτησα τα 2^... Τα ξενύχιασα όμως, ε?
Sex: Εντάξει - μη φανταστείς... Λίγα πράγματα, ...αλλά προσπαθώ να ανακαλύψω την έννοια "μονογαμία" (αν και φοβάμαι ότι θα ανακαλύψω νωρίτερα την ...αγαμία)
Status: Έχω!Όλα κι όλα!
Location: Αθήνα. Ξέρεις που είναι ο φούρνος της κ.Γιώτας? Ε, αν πάρεις αυτό το δρόμο όλο ευθεία, το τρίτο κάθετο στενό, είναι το δικό μου!!! Πάρκαρε όπου βρεις, και θα είμαι εγώ μπαλκονάτο να σου γνέψω... Α, είμαι στον τρίτο όροφο!
Looking to: Μιτ νιού φρέντζ, ριντ σαμ ποστς, λιβ ε κόμεντ, ράιτ σαμ ποστς...
Birthday: Τον Μάρτιο... Ψάρακας!!!
Sexual Orientation: Gay. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τρώω σαν πούστης... κατουριέμαι σαν πούστης... διψάω σαν πούστης... κ.ο.κ
Smoker: Α... ναι! Καπνίζω όμως σαν πούστης...!!!
Drinker: Τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ-τουμ...Μοχίτο... τουμ-τουμ-τουμ-τουμ...κ.ο.κ
Studies: Ακόμα το παλεύω... Άστα! Δε με πάει με τόσες καταλήψεις...
About me: Τι? Κι άλλα??? Ας αφήσουμε και λίγο μυστήριο...ντε!
END OF PROFILE
6 σχόλια:
Η εικονα πολύ darική... αν καταλαβαίνεις τι σου λέω... χεχε......
Δεν ξέρω όλη αυτή η απρόσκοπτη αυθόρμητη δήλωση μου άρεσε πάρα πολύ... Καλή αρχή.....
Καταλαβαίνω... άλλωστε, όπως κι εσύ.. έτσι κι εγώ... Good As You είμαι!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα! Ελπίζω να μην πέσω στην παγίδα του να γράφω για να διαβάζομαι...!Ξέρεις... συμβαίνει κι αυτό! Και αυτό ζήλεψα όταν είδα το blog σου - γράφεις για σένα!!! Από το "καλώς σας βρήκα...", στο "συνέχισε έτσι"!:)))
Κόψε το κάπνισμα. :)
Έτσι για σπάσιμο!
"Καμιά αρπαχτή, αλλά προσπαθώ να ανακαλύψω την έννοια "μονογαμία" (και φοβάμαι ότι θα ανακαλύψω νωρίτερα την ...αγαμία)"
*DEAD*
Pppfff, afhnw to diavasma mou gia na diavasw to blog sou. Paraklhsh: na ksanagrapseis meta tis 23 iouniou pou 8a'xw teleiwsei. :)
@MrF Λες??? :)))). Οκ! Ελπίζω μόνο να μην παχύνω σαν πούστης!!! :ΡΡΡΡΡΡΡ
@Petro, σε ευχαριστώ!:)))), Αν και επειδή κι εγώ έχω διάβασμα, μάλλον με βλέπω να γράφω από 23 Ιουλίου και μετά...!(λέμε τώρα...)!:)))
καλησπερα,οπου να ναι ξημερωνει..Βρεθηκα εντελως τυχαια στο blog σου , εχω καπνισει ηδη δυο πακετα τσιγαρα διαβαζοντας σε.Ενιωσα περιεργα.οικεια πραγματα , συναισθηματα,σταση ζωης,επιλογες.Αρχισα να ελπιζω, μαλλον δεν ειμαι ο μονος που νιωθει ετσι.Λενε ο,τι απο το γραπτο του αλλου μπορεις να καταλαβεις πολλα, εγω απλα σε ενιωσα ή μαλλον προσπαθησα.(εκλαψα ,δακρυσα, γελασα).Δεν ξερω γιατι ακριβως σου γραφω απλα ηθελα αυτη την φορα καποιος να με ακουσει.Ισως.θα με χαρακτηριζα μαλλον διαφορετικο, μοναχικο & κοινωνικο (ουτε εγω ξερω πως τα καταφερνω/"τιποτα δεν ειναι οπως φαινεται"), γεματο ανασφαλειες, πρεπει και ταμπου.Δεν ξερω αν εχω αποδεχτει ακομα αυτη την πλευρα του εαυτου μου.Τι λεω; Φυσικα και δεν την εχω αποδεχτει, αν και οι ωρες αυτοψυχαναλυσης-κριτικης πληθαινουν καθημερινως το αποτελεσμα στο πηλικο εξακολουθει να ειναι μηδεν. Ποναει. Ποναει πολυ να κοιμασαι μονος..μαλλον παρεα με μια αδεια αγγαλια.Ερωτευτηκα και εγω μονος μου πριν 4 χρονια και ενας ανθρωπος απλα καταφερε χωρις να κανει τιποτα να αλλαξει την σταση ζωης μου , ετσι απλα. Ισως ειμαι ακομα ερωτευμενος.Μονος μου.Τελικα ειμαι.Ισως και να μην ημουν ποτε.Ποιος νοιαζεται...Παντευτηκε.Δεν θα μαθει ποτε.Δεν θα μαθω ποτε.Φοβαμαι να προχωρησω, να ανακαλυψω, να νιωσω το διαφορετικο...να ζησω.Εχω την αισθηση οτι με μια μου μονο κινηση θα ανοιξω το κουτι της Πανδωρας και θα χασω το ελεγχο της ζωης μου.Εχω γινει πιο μοναχικος απο ποτε, προσπαθησα να μιλησω αλλα δεν τα καταφερα.Ντρεπομαι.Καθε μερα που περνα κλεινομαι ολο και περισσοτερο στον εαυτο μου.Δεν λεω , προσπαθησα να αλλαξω, εκανα σχεση , καρατησε δυο χρονια, δεν αντεξα ,αυτος ο καθρεφτης θα μαι κουβαλαει για μια ζωη.Ντρεπομαι ακομα περισσοτερο.Ψεμματα , Αρνηση ,Ενοχες..για ολα αυτα που σκεφτηκα να κανω και δεν τολμησα..Μαλλον, η αληθεια θα πρεπει να ανακαλυφθει... «...πως να δικάσεις μια ζωή και ένα αστέρι το πρώι που τρεμοσβήνει, στο ερειπωμένο καπηλειό ενα μου όνειρο παλίο έχει πομείνει...» Το τελευταιο διαστημα ακουω σχεδον συνεχεια το ντουετο της Bonnie Tyler & της Σοφια Αρβανιτη- "Πεθαινω στην ερημια" με εκφραζει απολυτα, αν δεν σου κανει κοπο ριξε μια ματια νομιζω οτι θα σου αρεσει. Να προσεχεις και να θυμασαι πως οι ευαισθητες ψυχες ζουν σχεδον παντα με τον πονο παρολο που η ζωη ειναι πολυ μικρη για να ναι θλιβερη αυτες αποτελουν το αλατοπιπερο στην κοινωνια.και κατι τελευταιο :"Ξέρεις τι μετράει τελικά?Ποιά χέρια θα σ' αγκαλιάσουν και θα κάνουν το δέρμα σου να δακρύσει.Ποιό στόμα θα τσακίσει το φλοιό του μυαλού σου και θα σε τινάξει χωρίς αναπνοή στ' αστέρια.Δεν έχει ταυτότητα ο έρωτας!!! (Αλκυόνη Παπαδάκη)" Αθηνα - 3/6/07 - 5,17π.μ- name_no87@yahoo.gr
Δημοσίευση σχολίου