Love is a doing word...

Χθες το βράδυ βγήκα μια βόλτα...! Δεν είχα πουθενά συγκεκριμένα να πάω και δε με ένοιαζε για να είμαι ειλικρινής. Απλά ήθελα να φύγω λίγο απ' το σπίτι!
Φόρεσα τα ακουστικά μου και με τα χέρια στις τσέπες άρχισα να περπατάω... και όπου με βγάλει!

Παλιότερα, είχα την "απομόνωση" μου. Ένα σημείο που είχα ανακαλύψει με ένα καλό φιλαράκι, και πηγαίναμε μαζί όποτε είχαμε πρόβλημα, και είχαμε στα πόδια μας ένα μικρό κομμάτι της φωτισμένης πόλης, αρκετό για να μας κάνει να νιώσουμε λίγο πιό δυνατοί!
Αλλά δεν ήθελα να πάω εκεί. Χαραμίστηκε η "απομόνωση" όπως χαράμισε και τη φιλία μας το ...καλό φιλαράκι! Πλέον μου θύμιζε άλλες καταστάσεις, τις οποίες έχω συμφωνήσει να αφήσω πίσω μου και γι' αυτό σταματάω να το συζητάω, εδώ!

Μου αρέσει να περπατάω! Αλλά μόνο όταν με συνοδεύει μουσική! Συνήθως, και αν δεν κοιτάζει κανείς, προσπαθώ να περπατήσω με το ρυθμό του τραγουδιού που ακούω! Κάθε "νταπ" και βήμα... κάθε κορύφωση και σάλτο στο πεζοδρόμιο... ενίοτε ρίχνω και και καμιά στροφή...! (Είμαι βλαμμένος, ε?)

Έτσι και χθες.Οι Massive attack ευτυχώς δεν έχουν πολλά περιθώρια για χορευτικά! Ειδικά το συγκεκριμένο τραγούδι...

"Love, love is a verb, love is a doing word,
feathers on my breath..."

...Υπέροχο τραγούδι!Τόσο προσωπικό!Τόσο ιδιαίτερο...Σαν τις σκέψεις...!

Είχα φτάσει κοντά στη λεωφόρο. Μου άρεσε. Δεκάδες αυτοκίνητα έκαιγαν την άσφαλτο! Όλοι τρέχανε να πάνω κάπου. Εγώ όχι! Μου άρεσε αυτή η αντίθεση!Βρήκα ένα πεζούλι. Άραξα!

Στο mp3 έπαιζαν Coldplay!Χμμμ... δε μου κόλλαγε!Άρχισα να πατάω next. Ως musical editor της ζωής μου, έψαχνα ένα συγκεκριμένο αγαπημένο τραγούδι των Chemical Romance, που σκηνοθετικά "έδενε" περισσότερο με την εικόνα των διερχομενων αυτοκινήτων...!

Το είχα περάσει στο mp3, αλλά προς το τέλος του Playlist...

Next...next...next...

Όσο έψαχνα το τραγούδι άκουγα μόνο το βουητό των αυτοκινήτων!Σχεδόν!
Το βουητό και το "τσαφ" ενός αναπτήρα!
Τινάχτηκα!
Δεν είμαι μόνος;
Ακολουθώντας αντανακλαστικά τον ήχο, γύρισα αριστερά το κεφάλι μου.
Δεν ήμουν μόνος!!!

Στα 2-2,5 μέτρα από μένα, στο ίδιο πεζούλι καθόντουσαν ένα αγόρι και μια κοπέλα! Πρέπει να ήταν γύρω στα 19-20! Την κρατούσε αγκαλιά...
Πήγα να ξενερώσω!Ήθελα να είμαι μόνος μου...
Δεν πρόλαβα να ξενερώσω!
Πρόσεξα τα πρόσωπα τους! Ή κοπέλα έκλαιγε... Νομίζω και αυτός. Δεν είδα δάκρυα στο πρόσωπο του, αλλά είχε την έκφραση κάποιου που κλαίει...

Μαγκώθηκα!Ξεροκατάπια! Δεν αντέχω να βλέπω άλλους να κλαίνε. Και περισσότερο άντρες! Ίσως να ακούγεται άσχημο αυτό που λέω, αλλά δεν το εννοώ όπως ακούγεται!Απλά να... πιό δύσκολα κλαίει ένας άντρας...και για να κλάψει, σημαίνει πως κάτι πραγματικά άσχημο συμβαίνει!

Υπέθεσα πως τσακώνονται. Δεν είδα όμως απότομες κινήσεις. Κάτι έχει συμβεί! Γιατί ρε γαμώτι; Πόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις; Τι έγινε; Γιατί έγινε; Θέλω να τους πω να μην ανησυχούν... Τι δουλειά έχω να μιλήσω; Μήπως να φύγω; ...

Έχω ξεχάσει να πατάω next. Στα αφτιά μου κλαίει η φωνή του Anthony (& the Johnsons...)

"Hope there's someone, who'll take care of me,
when I die... will I go"

Η κοπέλα σβήνει το τσιγάρο. Σκουπίζει τα μάτια της. Σηκώνεται! Διαβάζω τα χείλη της... του λέει "φ-ε-υ-γ-ω"....! Του γυρίζει την πλάτη και φεύγει... Δεν την ακολουθεί! Έχει μέινει μόνος!
Κατεβάζει το κεφάλι...
Τώρα σίγουρα κλαίει...

Γιατί ρε φίλε; Πως τα κάνατε έτσι σκατά; Τι συνεβει; Για να έφυγε εσύ έκανες τη μαλακία. Για να κλαις, το έχεις μετανιώσει... Γιατί ρε φίλε; Είναι δύσκολο πράγμα η αγάπη. Αν την αγαπάς τσακίσου πίσω της. Μην την πετάς έτσι... Είναι πολύ δύσκολη η αγάπη... Μην τη χαραμίζετε... Τρέχα. Κυνήγα τη. Μίλα της. Φίλα τη. Κάνε κάτι...

Ρώτα κι εμάς ρε φίλε... Ρώτα κι εμάς που έχουμε τον μισό κόσμο από αυτόν που έχεις εσύ...
Ρώτα κι εμένα...Πως θα 'θελα να έχω κάποιον έστω και για να τσακωθώ... τουλάχιστον θα έχω κάποιον...

Γυρίζει προς το μέρος μου! Κάνω πως κοιτάζω προς το δρόμο...
Με σκυμένο το κεφάλι φεύγει προς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που έφυγε η κοπέλα...

"Oh I'm scared of the middle place,
Between light and nowhere,
I don't want to be the one,
Left in there, left in there"

Γάμησε με...