Δευτέρα 7 Μαΐου 2007

Ένα τραγούδι τόσο καλό (όσο)...

"Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί,
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου..."

Είναι στιγμές που τρέμω μη χάσω κάποιο φίλο μου. Ίσως να είναι η μοναξιά αυτό που με αγχώνει τόσο... Όντως είναι η Νο1 ανασφάλεια του gay, ε??? Σκαααααατά!

Δεν έχω gay φίλους! Έχω 2 gay φίλες! Μέχρι εκεί!
Ξέρω, ξέρω... "Ωωωωωωωωω, δεν έχεις Gay φίλους???" (γουρλωμένο μάτι, χέρι στο στόμα, κράμπα στον κώλο, κ.ο.κ)
Ναι, κι όμως, δεν έχω! Θα ήθελα, αλλά δεν έτυχε! Και δεν έχω κάνει και πολλές σχέσεις με gay. Ίσως να ανήκω στην κατηγορία των καθυστερημένων ομοφιλοφύλων, που παρότι ξεκίνησαν να το κοινοποιούν σε γνωστούς και φίλους, αργούν να το αποδεχτούν 100%... (μη σου πω πως ακόμα το ψάχνω...)! Ίσως να είμαι και ο μοναδικός καθυστερημένος ομοφυλόφιλος, που έχει κάψει τον εγκέφλαο του από το πολύ "σκέψου-σκέψου" (άλλοι το καίνει από το "σκύψε-σκύψε" - χαχαχαχαχαχαχαχαχα / μόνο εγώ γελάω, ε?).

"Τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
Τους ανοίγω την καρδιά μου..."

Τον τελευταίο καιρό, έχω αρχίσει να νιώθω αλλού...! Δεν είμαι κανένας που μένει και πολύ σπίτι... διόρθωση: δεν ήμουν κανένας που έμενε και πολύ σπίτι, αφού έβγαινα συνέχεια!
Πήγαινα σε clubάκια, μπαράκια, για ποτάκια, ... σε καφετεριούλες/στέκια, μιλούσα, ανέλυα πράγματα, συζητούσα... Και μερικές φορές είχε πλάκα! Δεχόμουν τις άπειρες κουλές ερωτήσεις για την gay αντίληψη... απαντούσα, εξηγούσα... έλυνα απορίες!

Όχι πιά! Δε με γεμίζει!

"Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
Μέσ’ στην άγνωστη ψυχή του"

Προτιμώ να αράζω σπίτι μου... να διαβάζω κάποιο βιβλίο... να κάθομαι με κουκούλα και μπυφάν στο μπαλκόνι ακούγοντας μουσική... δε θέλω να βγάινω! Με πνίγει λιγάκι...! Τι άλλο να πω πιά? Νιώθω πως έχω αρχίσει να αδειάζω... πως δεν έχω άλλα "νέα" για να απαντήσω στο "τι νέα?"...

"Ο καθένας στην δική του ξενιτιά
Πολεμάει για τη ζωή του"

Και πλέον, βρήκα νέο χόμπυ...! Να σας διαβάζω! Να διαβάζω κάτι λίγο πιό αληθινό από μυθιστορήματα... Να διαβάζω χρονικά ανθρώπων που μπορεί και να σκέφτονται λίγο όπως κι εγώ...! Και κόλλησα... Μ' αρέσει! Και θα είναι ψέμμα αν πω πως δεν έχω ήδη ξεχωρίσει κάποιο blogaki λίγο παραπάνω...

"Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
Κι από μακριά αγαπάνε"

Την έχω υποτιμήσει λίγο την ελληνική μουσική... Μου αρέσει η Αλεξίου τελικά!!! Μου αρέσει αυτό το τραγούδι! Μου αρέσει που το ακούω τώρα που γράφω! Κάνω μικρές παύσεις συνέχεια για να ακούσω τους στίχους - άσχετα αν μου έχει καταστρέψει τον ειρμό...:). Και όταν τελειώνει, ξανά στο repeat!


"Οι δικοί μου ξένοι είν' οι αγαπημένοι..."

Και μερικές φορές νιώθω πολύ έντονα ότι όντως οι δικοί μου ξένοι είναι οι αγαπημένοι μου! Αλλά - θα πω μαλακία τώρα, είμαι σίγουρος...- έχω αρχίσει να βλέπω πως και μπορεί να ισχύει το αντίστροφο... Οι δικοί μου αγαπημένοι να είναι ξένοι...! Ίσως φταίει που είμαι καινούριος σε αυτή την blogoκατάσταση... Ίσως να με έχει μαγέψει λίγο που κάποιος, τόσο καλός όσο κι εγώ διαβάζει τόσο καλά όσο κι εγώ το μυαλό μου...(ορίστε - την είπα!!!)
Ίσως πάλι να φταίει που ακούω Αλεξίου και έχω μελαγχολήσει λίγο...

"Οι δικοί μου ανθρώποι, της καρδιάς μου οι τόποι..."

Έχω μελαγχολήσει? Τότε γιατί χαμογελάω???

Apsoy....
"Γείτσες - Αλήθεια λέω..." :Ρ

11 σχόλια:

Neverlandean είπε...

Δεν νοείται gay χωρίς να έχει περάσει περίοδο Χαρούλας! Μη στεναχωριέσαι, δεν είσαι καθυστερημένος, υπάρχουν και άλλοι πιο καθυστερημένοι σε βαθμό retarded. :D

Αν αρχίσεις να ακούς Πρωτοψάλτη, Τσανακλίδου κλπ σε λίγο μην ανησυχήσεις, είναι φυσική συνέπεια.

APSOY είπε...

"Σε μια πλακόστρωτη γωνιά, βρές 'τε μου, βρες'τε μου ένα μπαρ, που αγόρια όμορφα του κόσμου να συχνάζουν" εννοείς?
τα άκουγα παλιότερα!
Μάλλον είμαι σε όλα ανάποδος!
Τι σκατά??? Με την όπισθεν πάω? -κλείσιμο ματιού-!
(χαχαχαχαχα / πάλι μόνος γελάω, ε?)

Σε ευχαριστώ πάντως που με διάβασες, που μπήκες στον κόπο να μου απαντήσεις, που μου έδωσες ωραία απάντηση! Αλήθεια...

Lithium είπε...

to mono pou den eisai einai kathisterimenos....kai egw etsi eimai....kai na sou pw tin alitheia? xairomai giati ksexwrizw....eimai diaforetikos...isws kai monadikos (kserw pws akougete pswnstiko alla dn peirazei....pswnio dn ime)

telika i monaksia mas kanei kalo...mas dinei dynami kai mia wthisi gia na ta vroume me mas....arkei na min kratisei gia poly epd meta mporei na exei arnitikes sinepeies

m'aresei poli na se diavazw....exeis ena poly omorfo tropo pou grafeis....

kai min ksexnas pws kapou ekei e3w iparxei estw kai enas anthrwpos pou se skeftetai sinexws....

xxxx

APSOY είπε...

Lithium με συγκινείς πολύ!
Δεν σου κάνω πλάκα!!!
Ξέρεις, είναι πολύ νωπή εμπειρία για μένα όλο αυτό (δεν είχα ποτέ blog μέχρι πριν 3-4 μέρες) και είναι κάτι που δεν περίμενα να ακούσω...

Όσο για το θέμα της μοναξιάς... η μοναξιά μπορεί να είναι υπέροχη ευχή, αρκεί να την έχεις επιλέξει εσύ!Γίνεται όμως κατάρα αν σε επιλέξει αυτή!

Και παρεμπιπτόντως - μιας και το ανέφερες, καλά κάνεις και χαίρεσαι που ξεχωρίζεις!!!Και να είσαι σίγουρος πως είσαι μοναδικός... Δεν είναι ψωνίστικο / είναι γεγονός!

Σου εύχομαι να παραμείνεις μοναδικός και να επιλέγεις μόνο εσύ τη μοναξιά!

aris είπε...

Όσοι καθυστερούν, θα υπάρχουν και ύστερα από το τέλος, δεν θα τους βρει εκεί.
Αυτοί απλά θα το προσπεράσουν..,έπειτα.

Καλώς σε βρήκα!

Neverlandean είπε...

Δεν μπήκα στον κόπο, ίσα ίσα όπως λέει κι ο lithium έχεις έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο που γράφεις, σαν να σε έχω απέναντι και να μου τα λες! ΛΟΛ

Και σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες, είσαι το next best thing. Ναι τα κάνουμε αυτά οι blogspot-junkies, έγινε με τον Good, έγινε με τον Lithium, τώρα είναι η σειρά σου! ΜΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!

Να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα παρακαλώ... :P

APSOY είπε...

@Marte μ' αρέσει όπως τo θέτεις!!! Καλώς σας βρήκα κι εγώ!:)))

@Neverlandean, αν και δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς (next best thing/έγινε και με τον Lithium & good), καλό μου ακούγεται, οπότε σε ευχαριστώ πολύ! :))).
Τα μυαλά? Ποιά μυαλά? :Ρ

Neverlandean είπε...

Είσαι hip παιδί μου, πώς να στο πω;

Ανώνυμος είπε...

Kάπου είχα διαβάσει, γλυκέ apsou, ότι η μοναξιά είναι πάντα αρνητική λέξη. Γιατι κρύβει μέσα της θλίψη. Περιέχει μες στην έννοιά της την αίσθηση της απώλειας, ότι κάτι σου λείπει, ότι δεν θες να νιώθεις μοναξιά αλλά παρόλαυτά νοιώθεις. Η μοναχικότητα απ' την άλλη είναι η επιλογή της μοναξιάς, όπως είπες και συ, είναι η ανάγκη για παρέα και επικοινωνία με τον εαυτό μας και δεν περιέχει καμία στέρηση.
Είναι όμορφη η μοναχικότητα που και που. Αναγκαία πολλές φορες.
Έχεις πράγματι ιδιαίτερο τρόπο γραφής και έξυπνο χιούμορ! Εγώ πάντως γελάω όταν αναρωτιέσαι αν γελάει κανεις! (χαχαχα!)

APSOY είπε...

Έχεις δίκιο για τη μοναξιά και τη μοναχικότητα! Αυτό ακριβώς είχα στο μυαλό μου αλλά εσύ το εξέφρασες πολύ πιό ωραία...:)

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!:))))
Χαίρομαι επίσης να ξέρω ότι γελάς. Από δω και πέρα στις παρενθέσεις μου θα γράφω (πάλι ο/η Kiwi γελάει μόνο;;;)
:ΡΡΡ

Αλήθεια, ο ή η Kiwi??? (δεν έχεις profile να δω...)
χάρηκα...!

Ανώνυμος είπε...

H kiwi είμαι και χάρηκα για τη γνωριμία! Α και apsou? Bless ya! :)