Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Φιλοσοφικοαμπελοκτλκτλκτλκτλ...

Ζηλεύω...
Ναι, με πιάνει καμιά φορά και ζηλεύω...

Διάβασα το ποστ του αγαπητού Good As You, μόλις πριν λίγο, και ξεκίνησα να του αφήνω comment... Μέχρι που διαπίστωσα πως χιλιάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου...

Να σου πω ένα μυστικό; (σσσστττ... μεταξύ μας), σε νιώθω όσο δεν πάει... Ακρίβως τα ίδια σκατάκια...
Και όχι πρώτη φορά... Ουυυυυυ....
Αν και με παραξενεύει, αφού συνήθως με πιάνει Σεπτέμβρη ή Χριστούγεννα...
Κάθε "τέλος εποχής"...
Κάθε φορά που ξεκινάει μια καινούρια χρονιά (είτε η "σχολική" - κι ας απέχω χρόνια πλέον από το σχολείο... / είτε ημερολογιακή...)
Βέβαια... και τώρα μπορείς να πεις πως ξεκινάει μια καινούρια εποχή...

Και τότε με πιάνει...Και κάθομαι σαν γεροντάκος και αναπολώ τα χρόνια που πέρασαν (που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίσω εμένα που πρόσμενα καιρό κ.ο.κ).

Τότε που ήμουν ένα χαζοχαρούμενο πιτσιρίκι, που γνώριζα κόσμο αβέρτα, που όλο το σχολείο με φώναζε με ψευδώνυμο γιατί έκανα καραγκιοζιλίκια...
Τότε που το να πάω μια 5ήμερη έμοιαζε κάτι το τόοοοοσο δελεαστικό και σπουδαίο και ήταν αρκετο να μου δίνει δύναμη ολόκληρη τη σχολική χρονιά να αντέξω...
Τότε που όταν κανόνιζα να πάω με παρέα διακοπές αισθανόμουν ανεξάρτητος, μεγάλος και τρανός (και το κωλοχαιρόμουν)!

Τότε που είχα καλλιτεχνικές ανησυχίες -και όχι μόνο-, τότε που έβγαινα κάθε φορά με κάποια παρέα και κατέλληγα με διαφορετική!
Τότε που κυκλοφορούσα στο δρόμο και έπιανα κουβέντα σε περαστικούς / με τη δικαιολογία της ανωριμότητας της ηλικίας, που έβγαινα με ψέυτικο μικρόφωνο και ακουστικά από walkman και υποχρέωνα κι ένα ντροπαλό φίλο να κρατάει την κάμερα και έπαιρνα συνεντεύξεις από περαστικούς ρωτώντας τους ένα σωρό πράγματα - και ψάρωναν, αλήθεια, έχω ακόμα τα βίντεο και γελάω...
Και οι κοπάνες! Αγαπημένες κοπάνες!!! Υπήρχαν φορές που - ε, να μην κάνω κι εγώ την επανάσταση μου; - έκανα κοπάνα μόνος μου και ξάπλωνα ανάσκελα στο παρκάκι του σχολείου παραδίπλα, και διάβαζα Οριάννα Φαλάτσι και Αντώνη Σαμαράκη... Επαναστάτης, όχι αστεία ...χεχε
Αλλά το καλύτερο μου ήταν όταν, ξεσηκωνόμασταν όλη η τάξη (ακόμα και η απουσιολόγος, ναι...) και κάναμε κοπάνα... Πηδούσαμε τα κάγκελα και πηγαίναμε όλοι μαζί στην πιό απομακρυσμένη καφετέρια και "πιάναμε" δέκα τραπέζια και μετρούσαμε τα φραγκοδίφραγκα για να μοιραστούμε ένα φραπεδάκο...

Ακόμα και η κυκλοθυμία εκείνης της εποχής μου λείπει... ήταν διαφορετική... Ήταν εφηβική... για το άγνωστο... μυστικοπάθειες, τάσεις φυγής, επαναστάσεις, υπερβολές... Ναι... δεν λείπουν ακόμα και σήμερα... Αλλά τότε είχα το ακαταλόγιστο - ήμουν ένα ανώριμο, έφηβο κωλοπαιδάκι... Τώρα ποιά είναι η δικαιολογία μου;

Και είναι στιγμές που αναρρωτιέμαι...
Όλα αυτά είναι κερδισμένα ή χαμένα;
Τα έχω ακόμα, σαν αναμνήσεις;
Ή τα έχω χάσει αφού δε θα τα ξαναζήσω;

Και αν ήμουν φίλος μου, θα μου έλεγα:
"Κοίτα μπροστά... Έχεις τόσα να ζήσεις ακόμα. Δε θα είναι ίδια, αλλά διαφορετικά... Καλύτερα ή χειρότερα δεν έχει σημασία... Διαφορετικά..."


Ναι, αλλά... (το λέω ψιθυριστά τώρα αυτό)... μου λείπουν ρε γαμώτι...
Τι φταίει;;;

(ναι, καλά κατάλαβες, δίνω πάσα για το τραγούδι που ακολουθεί...)
Βιτάλη Ελένη - Ίσως φταίνε τα φεγγάρια...



18 σχόλια:

g for george είπε...

Μα και τώρα ένα μικρό χαζοχαρούμενο πιτσιρίκι είσαι!! χεχεχε!

Αχ, τι θέμα πάτε και θίγετε, μου λέτε; Αφήστε με στις τρεις δεκαετίες και κάτι, της ζωής μου. Πάω να γύρω το γέρικο κορμί μου στο κρεββάτι για μεσημέρι...

Φιλιαφιλιαφιλιαφιλιά

(Ναι, ΠΡΩΤΟΣ. Eat my dust, rest of the world)

relative_stranger είπε...

Καταρχάς κορυφαίο post!
Με γέμισες νοσταλγική διάθεση...
Αλλά ακόμα κι αν φταίνε τα φεγγάρια, αυτά φεύγουν το πρωί!
Τα καλύτερα έρχονται! Φύλαξε τις αναμνήσεις σου και ζήσε την συνέχεια...

APSOY είπε...

Georgako??
Να γίνω γραφικός και να πω "θέλουμε φώτο από το Γέρικο κορμί σου?"
:ΡΡΡΡΡΡΡΡ - χαχαχαχα(γελάω μόνος μου!)

φιλιάφιλιάφιλιάφιλιά και σε σένα! :)

Relative?(να σε λέω ξάδερφο?)
Καταρχάς, σε ευχαριστώ!
Με προκάλεσες τώρα να αλλάξω το τραγούδι με το "τα καλύτερα είναι αυτά που ακόμα δεν έχουνε ΄ρθει" της Χαρούλας...
Στο τσακ είμαι! :)
τα φιλιά μου!

Cookie Basher είπε...

Αν έχω μάθει κάτι ως τώρα στη ζωή μου, αυτό είναι να αναπολώ τα καλύτερα έρχονται και να κάνω ό,τι μπορώ για να τα φέρω πιο κοντά.
Μην απαξιώνεις το σήμερα ;)

Cookie Basher είπε...

^Έτσι :)
(Τώρα είδα το comment σου)

orestis είπε...

E δεν γίνονται αυτά.

Το τραγούδι το ψιθύριζα μέρες τώρα και σήμερα το άκουγα από το πρωί-ναι φταίνε τα φεγγάρια ή ως μεγάλα πνεύματα συναντηθήκαμε πάλι ή ο νεβερ δεν έχει βγάλει ακόμα τον κοριό από το σπίτι μου.

Το παρελθόν είναι για αναπολήσεις ωραίων στιγμών, το παρόν για τη δημιουργία το ίδιο ή περισσότερο ωραίων στιγμών.

Ναι, εγώ το είπα.

Έπαθα μετάλλαξη.

Τι κι αν θες να κάνεις τα ίδια που έκανες τότε;(που ακριβώς ίδια δεν θα' ναι, αλλά καταλαβαίνεις πως το λέω)

Ε, θα σε λένε ίσως ανώριμο.
Ίσως όμως και να σε ζηλεύουν.

Δεν χρειάζεσαι δικαιολογία.
Να το χαρείς πρέπει.

Έτσι είσαι.

Τόσο απλά.

Και εμένα με ρωτάνε "πότε θα μεγαλώσεις ρε βλάκα; Πότε θα βάλεις μυαλό;"

Ποτέ. Δεν θέλω.

Έτσι είμαι.

Τρελή και αλλοπαρμένη, με μένα μαγεμένη.

Έβλεπα τύπισες γύρω στα τριάντα, σαράντα, μποέμ τελείως και από τη μια τις χαιρόμουν, από την άλλη έπεφτα στο τρυπάκι "καλά στην ηλικία τους; και φοβόμουν μην γίνω έτσι.

Τώρα ξέρω, πως έτσι θα γίνω, αλλά δεν φοβάμαι.

Τώρα φοβάμαι μήπως δεν γίνω.

Κατάλαβες ε;

Ωχ, μακρυγόρησα.

Σόρρυ.

Μου έδωσες τροφή βλέπεις.

Φιλάκια

relative_stranger είπε...

Ναι ξάδερφε, πες με όπως γουστάρεις

Neverlandean είπε...

Φταίει που η Γαμοneverland είναι μακριά κι ας έχω και τ' όνομα (η χάρη μου λείπει).

:'(

veloz είπε...

mas ekanes kai emas na skeftomaste xristougenniatika (dld xeimwnas aki melagxolia, kai skepseis gia to xrono pou perase...)
mexri tin alli bdomada pou exw genethlia (thliberi mera gia mena) ypoxreousai na katapnikseis ola ta paromoia synaisthimata kai na ksanabgaleis stin epifaneia ton typo me ta akoustika.. ante, giati den tin paleyoume!!!!
:p

orestis είπε...

Never εγώ πάλι έχω τη χάρη.

Ρε συ.

Αυτό που άφησα ήταν ποστ κανονικό!!!!!

Σορρυ.

Σμακ

phoinix είπε...

με το τραγούδι στο τέλος με ξέκανες!
ελπίζω να περάσει..(θα περάσει?)
ίσως απλά να μείνουμε εφηβοι..όσο μας επιτρέπει το μεγάλωμά μας..ίσως να είναι και κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρες...(κοινότυπο πια μα μάλλον κλασσικό)

Είδωλο είπε...

Καθε περισυ και καλυτερα αλλα ξερεις τι?
Εσυ φταις που δεν εχεις κανει κατι για να προσδοκεις για το μελλον... Απο τη μερα που με γνωρισες με αποφευγεις για να μην πεσεις στον ερωτα μου, αφου ξερεις οτι ειναι αναποφευκτο τι καθεσαι τωρα και μας μιλας για την 5μερη...
χαχαχαχαχα

orestis είπε...

Καλημέρα!!!!!

APSOY είπε...

@Cookie,
Πολύ φοβάμαι πως αυτό με απαξιώνει... :Ρ
(κακό, κρύο αστείο...χεχεχ)
Τα καλύτερα έρχονται ΡΕ! (το πήρα προσωπικά, τσαμπουκαλεμένα και δυναμικά ;))

@Ορεστάκο
:)))
Τώρα τι σχόλιο να αφήσω στο "ποστ" σου?
Πως μου άρεσε?
Πως έχεις δίκιο?
Πως χαλάλι κι αν μακρυγόρησες?
Πως είσαι όντως τρελή κι αλλοπαρμένη? (καλά κάνεις! ;))

Θα σου στείλω ένα φιλί απλά...:)


@Ξάδερφο
Ξάδερφεεεεε? Που είσαι ρε? Η θεία, καλά?

(γιατί χάρηκα? δεν ξέρω...:Ρ)


@Νεβεράκο
Καμία χάρη δε σου λείπει ρε τρελέ...
:)
Σε σημείο που θα πρέπει να σου ζητήσω μια χάρη, ένα πράγμα :Ρ
(Ναι, με έχει πιάσει η μαλακία μου - είμαι στη δουλειά και πλήττω...) :)

APSOY είπε...

@Velozaki
Τα κατέπνιξα Velozάκι μου. όπως θα δεις και στο επόμενο ποστ μου...
(χεχεχε)
Έλα ρε... γεννέθλια!!! :)))
(να θυμηθώ να σου ευχηθώ :Ρ)

@Phoinix
Καταρχήν έκανα λάθος! Η συγκεκριμένη εκτέλεση που πόσταρα είναι με την Πρωτοψάλτη (δεν έχω ηχεία στη δουλειά - και άργησα να το διαπιστώσω...)
Δεν είναι φοβερό τραγουδάκι?
Ποιό απ τα δύο? Και αυτό πόσταρα και αυτό που ανέφερες...
:)


@x-oyranoy
Λες? Λες να αρχίσω να προσδοκώ εσένα (σ.σ. ένα καλύτερο μέλλον?)
χεχεχεχε...:)

@ορεστάκο (Vol.2)
Καλημέρααααααααααααααα! :)
(θα σου ρθω...)

Mailo® είπε...

Και είναι στιγμές που αναρρωτιέμαι...
Όλα αυτά είναι κερδισμένα ή χαμένα;
Τα έχω ακόμα, σαν αναμνήσεις;
Ή τα έχω χάσει αφού δε θα τα ξαναζήσω;


Αν και την απάντηση τη ξέρεις και ο ίδιος, φυσικά και τίποτα δεν έχεις χάσει.
Ίσως τη νιότη να σου έλεγε κάποιος αλλά και πάλι αυτή δεν είναι και μέσα στη καρδιά μας; Τη νιώθεις! Η τρέλα, η φαντασία, τα όνειρα ; Αυτά χάνονται; Δε θέλω να το πιστέψω αυτό και ούτε κι εσύ.
Η μόνη αλήθεια είναι πως η ζωή μας είναι πολύ μικρή.
Μήπως πρέπει να την ζήσουμε στο έπακρο;
Φιλάκι, χαμόγελο!

Ανώνυμος είπε...

τα περισσοτερα που λες τα εχω κανει!
ειδικα αυτο με την καμερα και το μικροφωνο ειναι κορυφη!το εκανα με μια φιλη μου!ρε μην μασας εχεις χρονια μπροστα!
φιλουρες!

Ανώνυμος είπε...

Yes exactly, in some moments I can reveal that I acquiesce in with you, but you may be considering other options.
to the article there is even now a definitely as you did in the downgrade efflux of this request www.google.com/ie?as_q=pointdev ideal administration 2008 8.1 ?
I noticed the axiom you have not used. Or you use the dark methods of helping of the resource. I suffer with a week and do necheg