Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007

Αυτάααααααα...Εσύ; τι νέα;

Γειά και χαρά σου!
Μερικές φορές σκέφτομαι ανεξέλεγκτα... όχι... δεν είμαι έξυπνος - βλάκας είμαι και
μεγάλος μάλιστα! Και η απόδειξη είναι ότι σκέφτομαι χωρίς συνοχή... όλα και τίποτα μαζί...!

Α, πάρε αυτό:
Δεν έχω ιδέα τι λένε οι στίχοι...

Μόνο κάτι στο ρεφραίν - κάτι για αεράκι λέει και γούσταρα...

Είναι ωραίο ... Τα λέει ωραία το Mylenάκι... Και αφού έχω πολυλογήσει σε αυτό το πόστ, τουλάχιστον να έχεις κάτι να ακους μη βαρεθείς...

Mylene Farmer - Laisse le vent emporter tout


Τι λέγαμε; Α... για σκέψεις...
Τι σκέφτομαι τώρα; Χμμμ...

Αλλαγές. Πολλές αλλαγές αδερφάκι μου!
Ναι, καθυστερημένα - το δέχομαι. Αλλά δεν
παύουν να είναι αλλαγές. Αλλαγές στον τρόπο σκέψης, στον τρόπο ζωής, στα όνειρα, στους στόχους, στα θέλω...
Κι όμως...
Υπάρχουν κάποιες στιγμές - καλή ώρα - που αναρρωτιέμαι...
Θα μπορούσα να φανταστώ πριν 2 μήνες πως θα είχε αλλάξει η ζωή μου έτσι; Όχι η ζωή μου δηλαδή... εγώ...
Πριν 2 μήνες! Τόσο μικρό χρονικό διάστημα κι όμως τόσο μεγάλο...Τόσος καιρός έχει περάσει απ' όταν ανακάλυψα εσένα - τον κάθε εσένα που διάβασα και με διάβασες και διαπίστωσα πως δεν είμαι ο μόνος σε αυτόν τον κοσμάκι που σκέφτεται έτσι αλλοπρόσαλλα και βλαμμένα... σωστά/λάθος δεν έχει σημασία... αληθινά - αυτό έχει σημασία!!!

Και ξεκίνησα με φόρα... Ντού από παντού / να μη μείνει τίποτα... βυθίστηκα, έκλαψα, έσπασα, ξέσπασα, μίλησα, θαύμασα, μοιράστηκα, ονειρεύτηκα... χωρίς επιστροφή.
Και πολύ κυκλοθυμία!!! Ουυυυυ...με μπόλικο πάγο, διπλό καλαμάκι, κερασάκι και ομπρελίτσα για ντεκόρ...(sic) <- δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά σας έχω δει να το γράφετε και νομίζω πως κολλάει στην παρούσα φάση..χεχεχ...

Που λες...
Να σου εκμυστηρευτώ κάτι;
Μη με κρίνεις σε παρακαλώ όμως...

Παλιότερα, όταν υπήρχαν κάποια βράδια που είχα να αντιμετωπίσω το ποιός είμαι και
το τι κάνω γι αυτό... που μιλιούνια (!) σκέψεις πλυμμήριζαν τον περιορισμένο σε αντοχές και έκταση εγκέφαλο μου ... προκειμένου να χαλαρώσω, έλεγα " 'ντάξει... άστο... πνίχτο...αύριο πάλι... άλλη φορά...κάτι θα κάνεις... προς το παρόν όμως... άστο".
Πολύ διήρκησε το παρόν, ε; έχει γίνει πλουσιότατο σε χρόνια παρελθόν...

Και τώρα έχει έρθει ένα νέο παρόν. Ένα τόσο μα τόσο ξένο και διαφορετικό για μένα. Ένα δελεαστικό, ένα ιντριγκαδόρικο, ένα τρομαχτικό αλλά και σέξι παρόν... που δεν έχω ιδέα τι με περιμένει...

Αλλά πλέον μίλησα. Άρχισα να ανοίγομαι σε φίλους... σε άτομα δικά μου - της καθημερινότητας μου.... Μίλησα. Μάθανε. Πάπαλα το μυστικό... μοιράστηκε...
Και πλέον δε μπορώ να δώσω αναβολή. Πλέον δε μπορώ να πω στον εαυτό μου
"άστο...". Πλέον δε μπορώ να με ξεγελάσω και να με κοροιδέψω... Τσου! Πλέον το ζω. Όσο κι αν το ζω... στο μικρό ή το μεγάλο βαθμό του...Ναι... το ζω!!!

Πολύ κυκλοθυμία όμως αδερφάκι μου...
δε με αναγνωρίζω... Ελπίζω να είναι η φάση προσαρμογής...
Ελπίζω να οφείλεται στο μπουρδελάκι (έπρεπε να πέσει μπιπ...αλλά χέστο
τώρα...θα χάσω τον ειρμό μου...) που επικρατεί στον εγκέφαλο μου. Και να περάσει κι αυτό. Να φύγει. Μόνο του όμως... Ολομόναχο.
Να μου αφήσει τα καλά. Να μου αφήσει την
ελπίδα τις στιγμές που ξυπνάω και λέω πως όλα θα πάνε καλά... Να μου αφήσει τη γνωριμία με τον εαυτό μου, μέσα από τον καθρεφτάκο μου... Να μου αφήσει τη γνωριμία με άλλα είδωλα... (αρκεί να μην τα έχω διώξει με τις φωνές μου)...

Θέλω να ζήσω!!!
Ναι, ακόμα μαζεύω σκόρπια κομματάκια ρε συ... αλλά νομίζω πως
τελικά αυτό μένει.
Θέλω επιτέλους να ζήσω.
Να βγω για ένα καφέ με τον Κάπα...να γνωριστούμε και να γίνουμε φίλοι.
Να βγω για
ένα ποτό με τον Πι...Να φλερτάρουμε λίγο κι ας μην προχωρήσει...
Να πάω στο
Λυκαβηττό σε μια συναβλία και να γνωρίσω και τον Γάμα... Να μου πουλήσει φούμαρα και να με φτύσει μετά και να νιώσω πόσο σκληρός είναι και στην καρδιά... (λογοπαίγνιο...).
Ευτυχώς όμως θα έχω γνωρίσει και το φιλαράκι μου, τον Άλφα, που στον περίπατό
μας θα μου θυμίσει πως η ζωή συνεχίζεται και πως πρέπει να κάνω το ίδιο κι εγώ...
Και ποιός ξέρει;
Μπορεί να γνωρίσω και τον Ωμέγα, με τον οποίο θα μπορέσω να
νιώσω λίγο καψούρα... Πραγματική!... Και να βγαίνουμε σε ήρεμα και απόμακρα καφέ, να καθόμαστε στο ακριανό τραπεζάκι με το χαμηλότερο φωτισμό, να πειραζόμαστε, να ρίχνουμε κανά φιλί στα κλεφτά...,

...και μετά να γυρίζουμε σπίτι
μαζί... να πλένουμε δόντια, να τον πειράζω... να προσπαθώ να τον φιλήσω με τις σαπουνάδες και να γελάει, μέχρι που θα ξαπλώνουμε μαζί...

...θα τον βάζω να μου
μιλάει μέχρι να με πάρει ο ύπνος... και μετά θα με ξυπνάει γιατί όντως με πήρε ο ύπνος... και θα βγάζουμε τα μάτια μας!,

...και μετά θα με έχει πιάσει εμένα πολυλογία και θα αποκοιμιέται εκείνος
...
και θα τον χαζεύω που κοιμάται... θα σκέφτομαι ότι νιώθω ευτυχισμένος... ίσως να του ψιθυρίζω δειλά και τις δύο λέξεις που από ανασφάλεια ακόμα δεν του έχω πει... (σε αγ...)!

...και θα είναι εκείνη η στιγμή που θα έχει μουδιάσει το χέρι μου στα
πρόθυρα γάγγραινας, αλλά δε θα τολμάω να το κουνήσω μη τον ξυπνήσω... μα πως να τον ξυπνήσω; θα είναι τόσο όμορφος εκείνη τη στιγμή - δε θα είναι; αφού τον αγ...!!! ε;

...
Δεν ξέρω... μπορεί να μην τα ζήσω ποτέ.
Μπορέι να είναι όλοι σαν τον Γάμα... μπορεί
να γίνονται όλοι φίλοι...
Ναι, ο Ωμέγα είναι σπάνιος... (εξού και το γράμμα...), αλλά δεν παύει να είναι γράμμα της αλφαβήτου... υπαρκτό... κι εγώ ρε συ, τα έχω ακόμα, ...την ελπίδα και το όνειρο...κάτι δεν είναι κι αυτό;

(κάπου εδώ αναστέναξα, και ένιωσα για ακόμα μια φορά πως πολυλόγησα...)

(ναι, δεν υπάρχει ειρμός στη σκέψη... δεν παλεύομαι...)

(αλλά 'ντάξει... θα γράψω κάποια μαλακιούλα αύριο-μεθαύριο και θα το ξεπεράσω... αρκεί να
είναι όλα ακόμα στη θέση τους...)


Αυτάααααα!
Καληνύχτα; Καλημέρα; Τι ώρα έχετε εσείς εκεί;

18 σχόλια:

Neverlandean είπε...

ΣΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚ! :)
Πρώτο φιλάκι από μένα!

Neverlandean είπε...

Τι μαθεύτηκε το μυστικό; Πάνε και οι ντουλάπες και όλα;
Μπράβο #%^$!@$%#$!! Ζήσε το παρόν σου ρε τρελό, ήρθε η ώρα σου (με την καλή έννοια :PPPP)
Χαχαχαχαχαχαχα!

Καλά τον Ωμέγα πώς τον λένε; Ωρίωνα; Ωκεανό; Ωρολόγιον; :D

Σωστό το sic. ;)

orestis είπε...

Χαίρομαι απίστευτα.

Για σένα και την πάρτη σου.

Αλλά όλο ο Ω και ο Γ, για μένα την τρελή τίποτα;

Ντροπή!!!!!!!!!

Φιλάκια πολλά γιατί το αξίζεις.

Wrong Guy είπε...

Τσέκαρες το τελευταίο ποστ μου ε;
Μόλις βρήκα το χαρτάκι που λέω, εσένα σκέφτηκα.

Θα χαρώ πολύ να δω πως τιθασεύεις τις σκέψεις σου.

Τα φιλιά μου και η δύναμη μου δικά σου.

Ανώνυμος είπε...

ΤΕΛΕΙΑ! Νέο κείμενο από τον κρυωμένο!!
Βασικά με έφερες σε κατάθλιψη λίγο γιατί έγραψα ένα παρόμοιο ποστ πριν λίγο και ήμουν στα πρόθυρα. Έκανα τη βλακεία να δω το μπλογκ σου και τώρα νιώθω μπλιαχ!!!
Πάρε την πρόκληση και ζήσε τα πάντα! Το ξέρω ότι όλα θα σου έρθουν όπως τα θες!!! Με άγγιξε το ποστ σου βλάκα!! Συγχαρητήρια!!

APSOY είπε...

@neverlandean
Κοίταξε να δεις... ντουλάπα εξακολουθεί να υπάρχει,αλλά είναι ορθάνοιχτη σε ένα αχούρι δωμάτιο. Αλλά ντάξει... δεν είμαι εγώ μέσα χεχεχ...
όποιος καλός μπαίνει στο δωμάτιο, το βλέπει...
Με άλλα λόγια?
Δεν τύπωσα και μπλουζάκι..χαχαχα!

:********************* τρελέ...
:)))

@ορεστάκο...
Καλά ρε... 4 γράμματα από τα 24 χρησιμοποίησα... άπληστη, ε άπληστη...χαχαχαχαχαχααχ...
Παίξε με τα άλλα 20....;)

Φιλάκιαααααα γιατί έτσι σας αρέσει
(Loreal εσύ? Heineken εγώ...;)
Σμακ!

@Μπλέ, λάθος τύπε...
Τιθασεύονται λες οι σκέψεις, ε?
Καλή φάση...
Λοιπόν, βρες κι άλλα χαρτάκια γιατί μ' αρέσουν!χεχε
(δέχομαι και λίστες σουπερ μάρκετ άμα λάχει...)

ΥΓ(τσέκαρα όλα τα ποστ σου... τη Mariah θα άφηνα? χχαχαχαχα...)

Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου.

@Ντάρκενλάααααιτ...
"Έκανα τη βλακεία να δω το μπλογκ σου και τώρα νιώθω μπλιαχ!!!"
τι γλυκόοοοοοο!!!! σε ευχαριστώωωω!
χαχαχα

Καλημέρααααααα!!!
Θα ρθει...λέμε, ε?
Θα ρθει!!!

Fish-bait είπε...

Καλώς μου το! Λα λα λα.

Φιλάκιιιιιιιιιιιιιιιι.

Σμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμοκ!

aggelika είπε...

Welcome back home!!! δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που γύρισες!!

Δυο μήνες είναι πολύ! Μέσα και σε μια μέρα μόνο μπορεί να σου αλλάξει η ζωή, ο τρόπος που σκέφτεσαι, ο τρόπος που βλέπεις τους άλλους γύρω σου... Εγώ αυτό έπαθα! Μέσα σε μια μέρα έγινα άλλος άνθρωπος!!

Και μπορεί οι "Ωμέγα" να είναι σπάνιοι αλλά αξίζει να τους ονειρευτείς γιατί ακριβώς είναι σπάνιοι!! Και αμα βγει το όνειρο πραγματικο????

Πολλά φιλάκια...

Phoebus είπε...

Γύρισε ο καλός μας ο Apsoy

Και τι μας έφερε από το ταξίδι του; Δώρα; Εξωτικά «μπιχλιμπίδια»; Τίποτις σουβενίρια; Κανένα μπλουζάκι “Hard Rock Café – DreamLand”;

Μπα! Γύρισε και μας έφερε τροφή για πολλή πολλή σκέψη! Έβαλε αυτός μπροστά τη φάμπρικα μέσα στο μυαλό του και μας έβαλε φωτιές (λίγες είχαμε, γιατί) και σε μας!

Apsoy μου, δε θα σου φλυαρήσω πολύ αυτή τη φορά… απλά θα σου θυμίσω ένα comment μου (στη συνέντευξη με την αγάπη) και θα σου πω να συνεχίσεις τις σκέψεις!

Α! και συμμάζευε σιγά-σιγά το δωμάτιο με τη ντουλάπα! Θα θελήσεις να φέρεις ξένο άνθρωπο! Πού θα τον βάλεις να κοιμιθεί (αφού πλύνει τα δοντάκια του και προσπαθήσεις να φιλήσεις τις σαπουνάδες του :Pp)

Καλώς μας ήρθες γλυκέ μου!!!

Μάκια

Αλέξης Ν. είπε...

Λίγο οι αλλαγές σου, apsou ("Πολύ διήρκησε το παρόν, ε; έχει γίνει πλουσιότατο σε χρόνια παρελθόν..."), λίγο το χαρτάκι του The Wrong Guy ("Γίνε αυτό που είσαι"... Μαγεία!), ήρθε κι έδεσε... Όλα καλά!

Φιλάκι!

"Θέλω επιτέλους να ζήσω."

orestis είπε...

Δεν εννούσα αυτό που καταλάβες.

Εννοούσα αυτό που δεν κατάλαβες.

Τι λέω;

Σορρυ είμαι σε τρελά επίπεδα και δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το κεφάλι μου σωστά.

Provato είπε...

λεβέντη μου! Παλλικάρη μου! έτσι σε θέλω σκεφτικό και αισόδοξο.


...και θα δεις που η ζωή σου θα είναι τόσο θετική όσο εσύ!


(γυαλί, δάκρυ επικρότησης... κλαψ λυγμ!).

:-))

APSOY είπε...

@φις μπέιτ
Καλώς σε βρήκαααααα! :)))

@Αγγελικούλα
Σμουυυυυτς... λες να βγει?
θα δούμε..
:)

@phoebus
γλύκας-γλύκας-γλύκας-γκύκας!!! :)

@αλέξη
Όλα καλά φίλε μου!Όλα...ε?

@Ορέστη μου,
Σε ποιό 'πίπεδο είσαι καλή μου?
Να ανέβω? (λέμε τώρα...χαχα)
Σμακ.

@Προβατάκο,
Παλλικάρι-δίμετρε-hunk-λεβέντη...
σε ευχαριστώ βρεεεεεε!
:)
Σκάω και κολυμπάω...:Ρ
φιλάκιαααααααα

orestis είπε...

Είμαι λίγο πριν τον Άρη, αλλά λέω να κατέβω γιατί ζαλίζομαι.

Σταματίστε τον κόσμο να κατέβω, που λέει και η Λίλα.

Φιλάκια

Ααα, το ψυχεδελικό σπλάτερ είναι έτοιμο.

g for george είπε...

WELCOME BAAAACK!

Τι ωραίο κείμενο
Τι ωραίο κείμενο
Τι ωραίο κείμενο

Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω. Και μπορώ να σου πω ότι όλα θα σου έρθουν όπως τα θέλεις. Πώς το ξέρω; είναι αδύνατον κάποιος σαν κι εσένα, με τόσο όμορφο τρόπο σκέψης, που έχει τόσα να δώσει, να μην του στείλει ο Θεός αυτόν που του αξίζει.

Αχ, ρε Apsoy!

Φιλιά, ρε!

oneiroparmenh είπε...

Χαίρομαι που σκέφτεσαι έτσι...
Γιατί κ εγώ παλιά ετσι έκανα,έπνιγα μέσα μου κάθε συναίσθημα που έπρεπε να βγει προς τα έξω γιατί έτσι με είχαν μάθει...Να τα κρύβω όλα και να κρατάω απωθημένα...
Όμως τώρα που βρήκα ανθρώπους να με ακούσουν είναι όλα καλύτερα,πολυ καλύτερα...
Μια απόοφαση είναι όλα...
Καλά να περνάς...

nikisot είπε...

to keimeno sou mou eftia3e th mera eilikrina, einai eilikrines kai alh8ino.smouts apo moody.

APSOY είπε...

@ορέστης μου
Ποτάκι κερνάς?
;)

@g for george
George?...
τι να πω?
ρε με συγκίνησες...χωρίς πλάκα!
Αχ, ρε George!
Πολλά φιλιά...πολλά!

@Ονειροπαρμένη,
Μια απόφαση είναι...
γιατί έτσι μας κάπνισε ;)
(στη Μονμάρτη να πας... ψηφίζω υπέρ...)
(καλώς σε βρήκα)!

@Moody
Σμουτς κι από εμένα μούντι μου! :)
Ευχαριστώ...