Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2007

Η ευχή μου για φέτος...

Ήμασταν έτοιμοι να σερβιριστούμε...
Μετέφερα μια πιατέλα απ' την κουζίνα και την άφησα στο τραπέζι με τα υπόλοιπα φαγητά ενώ κάποιοι είχαν ήδη καθίσει και περίμεναν και τους υπόλοιπους ώστε να ξεκινήσουμε να τρώμε...
Άρχισα να αναζητώ μια θέση να καθίσω στο μικρό τραπέζι της κουζίνας, που το έχουμε ενώσει με την τραπεζαρία ώστε να χωράμε όλοι. Εκεί καθόμουν πάντα. Όχι μόνο εγώ δηλαδή, αλλά και τα άλλα ξαδέρφια... Εκεί καθόμασταν οι "μικροί" του σογιού...
Τώρα το βλέπω και είναι ήδη γεμάτο από ξαδερφάκια που γεννήθηκαν αρκετά μετά από εμένα, και ανίψια..

"Μεγάλωσα"!!!


Επέλεξα τυχαία μια θέση στην τραπεζαρία και κάθισα...
Άρχισα να σερβίρομαι, να γελάω, να μασάω, να μιλάω, να σκέφτομαι...
Να σκέφτομαι πως ξέρω πως θα εξελιχθεί το γεύμα...


Όπως κάθε χρόνο, η τηλεόραση θα δείχνει το εορταστικό πρόγραμμα της ΕΤ1...


Όπως κάθε χρόνο τα πιτσιρίκια θα φάνε πολύ βιαστικά αφήνοντας το πιάτο τους σχεδόν ανέγγιχτο προκειμένου να πάνε στο δωμάτιο να παίξουν...


Όπως κάθε χρόνο, οι θείοι θα γεμίσουν δυο και τρεις φορές το πιάτο τους όπως και τα ποτήρια με κρασί και έπειτα θα αρχίσουν να τραγουδάνε φωνάζοντας...


Όπως κάθε χρόνο οι θείες θα φάνε λιτά και στη συνέχεια θα συζητήσουν για τις συνταγές, τρώγοντας τελικά και ό,τι απέμεινε από τα πιτσιρίκια, αφού... "είναι κρίμα να πάει χαμένο τόσο φαγητό"...


Όπως κάθε χρόνο η γιαγιά θα είναι ανήσυχη και θα έχει το άγχος να δοκιμάσουν όλοι απ' όλα και να είναι χορτάτοι και ευχαριστημένοι...


Όπως κάθε χρόνο η μητέρα μου θα είναι χαλαρή ανάμεσα στην οικογένεια της και θα γελάει με τα περιπαιχτικά σχόλια για τη μαγειρική της, ενώ όποτε συμπίπτουν τα βλέμματα μας θα μου χαμογελάει...


Όπως κάθε χρόνο, τα ξαδέρφια θα είναι με το ένα χέρι στο κινητό στέλνοντας μηνύματα για να κανονίσουν τη βραδινή τους έξοδο...


Και όπως κάθε χρόνο όλοι θα μιλάνε ταυτόχρονα...


Φωνές, λόγια, πειράγματα, παρατηρήσεις, σχόλια, κουτσομπολιά, συνταγές, αναμνήσεις, προβλέψεις, μουρμουρητά... και όλα ταυτόχρονα, ώστε να δημιουργείται μια απίστευτη βαβούρα...


Μια βαβούρα που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να προκαλέσει ζαλάδα και πονοκέφαλο και ίσως και τάσεις φυγής...


Υπό άλλες συνθήκες...

.
.
.


...
Άρχισα να αναζητώ μια θέση να καθίσω στο μικρό τραπέζι της κουζίνας, που όμως ήταν ήδη γεμάτο από ξαδερφάκια που γεννήθηκαν αρκετά μετά από εμένα, και ανίψια..


"Μεγάλωσα"!!!


Επέλεξα τυχαία μια θέση στην τραπεζαρία και κάθισα...

Άρχισα να σερβίρομαι, να γελάω, να μασάω, να μιλάω, να σκέφτομαι...


Να σκέφτομαι πως αγαπάω αυτή τη βαβούρα που θα επικρατήσει για ώρες...


Να σκέφτομαι πως είμαστε μια μεγάλη γραφική οικογένεια που οι μισοί από εμάς είμαστε ...μπελάδες (με την καλή έννοια)!


Να σκέφτομαι πως την έχω ανάγκη αυτή τη βαβούρα, - όσο κι αν με πονοκεφαλιάζει -, γιατί μου θυμίζει Χριστούγεννα...


Και έχω ανάγκη να την απολαύσω...

Γιατί υπάρχουν στιγμές που φοβάμαι πως ίσως δεν θα είναι έτσι στο μέλλον...

Ίσως να μην είμαστε όλοι την επόμενη χρονιά..

Ίσως να λείπει κάποιος επειδή τον πήραν τα χρόνια...

Ίσως να λείπω κι εγώ επειδή - ενδέχεται να είμαι περισσότερο "μπελάς" απ' όσο θα έπρεπε (με την κακή έννοια...) ...


Και θέλω να την ζήσω όσο γίνεται περισσότερο φέτος αυτή τη βαβούρα...

Τώρα, που μπορώ...!

...
Αγαπάω την γραφική οικογένεια μου...

Και μακάρι να αρκεί αυτό για να μπορώ να τους χαίρομαι...!

(Να ποια είναι η ευχή μου για φέτος...)

25 σχόλια:

Wrong Guy είπε...

γλυκό κείμενο από έναν γλυκό μπλόγκερ!!!!!

φιλιά!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Ότο πιό όμορφο έχω διαβάσει για αυτές τις γιορτές!

Ζήστο και πάντα τέτοιες μαζώξεις.

Ανώνυμος είπε...

αν και έχω αρχίσει να αποφεύγω τα οικογενειακά δείπνα για ευνόητους λόγους, το κείμενακι μου ξύπνησε μνήμες ξεχασμένες από παλαιότερα Χριστούγεννα...... Τώρα βέβαια περνάω τις γιορτές με διαφορετικό συνοθύλευμα ανθρώπων με τους οποίους φυσικά μπορώ και να εκφραστώ ελεύθερα

Jirashimosu είπε...

Θες να σου μεταβιβάσω τα δικά μου οικογενειακά δείπνα να έχεις μια ρεζέρβα σε περίπτωση ανάγκης;

Σου ορκίζομαι δε θα καταλάβεις διαφορά. Πέρα απ' το ότι οι θείοι τραγουδάνε (και τρώνε) λίγο παραπάνω.

Πες μου μόνο που να στους στείλω και στρώσε τραπέζι.

Good As You είπε...

Αχχχχ...... Τι ωραία.. κλαψ... ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

If...ιγένεια είπε...

Χρόνια σου πολλά και καλά με υγεία και αγάπη! :D

g for george είπε...

Ωραία.

Κατάφερες να με συγκινήσεις μεσημεριάτικα.


Αλλά θα συγκρατηθώ και δεν θα σνιφ.


Μπας και ήσουν καλεσμένος εκτός από το δικό μας τραπέζι και μέσα στο μυαλό μου;

foolish cloud είπε...

Μάλλον είσαι πιο αγαπημένος με την οικογένειά σου απότι εγώ..

Δε λέω, μου λείπουν κάθε γιορτές αλλά νομίζω ότι δεν τους μπορώ πάνω από 2 μέρες..

Χρόνια πολλά!

Equilibrium είπε...

Να την χαίρεσαι την οικογένειά σου και να'στε πάντα δυνατοί, υγιείς και γεροί για να σμίγετε...

Με το καλό το νέο έτος!

(κι ας μην έχεις απαντήσει ακόμη αν θα σε δούμε αύριο..)

Dante είπε...

Απόλαυσέ το όσο μπορείς γλυκέ μου...
Έχει 4-5 χρόνια που δεν περνάω τέτοια Χριστούγεννα πια, και προχτές που το συνειδητοποίησα μου ήρθε ντουβρουτζάς...
Να περνάς πάντα υπέροχα. Πολλά πολλά φιλιά. :)

Ναυτίλος είπε...

Ώστε εσύ ήσουν αυτός ο νέος τυπάς που έκατσε στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας... Μάλιστα...

Πάντως, ναι, έτσι είναι συνήθως και τα δικά μου Χριστούγεννα... και για να είμαι ειλικρινείς, έτσι μ’ αρέσουν.

Άντε και του next year.

>(^__^)>
\(^__^)/
<(^__^)<

Erisadesu είπε...

τέλεια περιγραφή για μια τέλεια ημέρα. χρόνια πολλά και καλά

BLUEPRINTS είπε...

πόσο μα πόσο όμορφο είναι να ζεις τέτοιες στιγμές με τέτοια συνείδηση της στιγμής, να'στε καλά και να ανταμώνετε με την ίδια αγάπη για όσο μπορείτε

kanataki είπε...

και όπως κάθε χρόνο το μεγαλύτερο δώρο θα το πάρει ο διαιτολόγος για τους επόμενους 5 μήνες που θα χρειαστούν να χάσουμε τα "όπως κάθε χρόνο 165 κιλά που βάλαμε"!

Legally Blonde είπε...

Μα τι γλυκο αγορι που εισαι!!!!
Με πονεσαν τα δοντια μου λεμε... Να εισαι παντα ετσι και να βλεπεις παντα την ροζ πλευρα των καταστασεων!!!

Φιλι

Provato είπε...

χρόνια πολλά απσου! να αγαπάς την οικογένειά σου, είναι ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που "έχουμε" έξον από τον εαυτό μας. μπεεε

xipasmenos είπε...

Moυ θύμησε τις δικές μας γιορτές, κάπως έτσι είμαστε. Οσο μπελάς και να γίνεις παντα θα εχεις θέση στο τραπέζι. Σου μιλάει Ο μπελας τωρα...
φιλια

Equilibrium είπε...

"Τι ζώδιο είσαι?.. Έχεις αγωνία τί σου επιφυλάσσει το δίσεκτο?.." Όλες οι απαντήσεις στον καζαμία μου. χαχα

Είδωλο είπε...

Καλα Αψου καταλαβαμε πολυ καλα τι συνεβη
Μας προετοιμαζεις να μας πεις οτι η διαιτα απετυχε, οτι βουβαλιασες και κατεληξες μια γουρουνα και οτι το προσεχες ετος θα μας γραφεις ποστ για το πως το 2007 κατεληξε να σε σπρωξει στην νευρικη ανορεξια αλλα εσυ την νικησες ασχετως αν κοντευεις να φτασεις τα 150κιλα.
χαχαχαχαχα
μου βαλε κι η κουλη την διαιτα για τους κοιλιακους απο πανω
κρααααααξιμο

indianaki είπε...

Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα έχω και εγώ, απσούκο, αυτές τις μέρες στα οικογενειακά γιορτινά τραπέζια. Οσάν ποντιακό σόι καταλαβαίνεις πόσο φασαριατζίδες και γλετζέδες και αγαπημένοι είμαστε και παρόλο που το μενού των ημερών δεν είναι καθόλου του γούστου μου(καθότι χορτοφάγος) πάντα χαίρομαι να κάθομαι μαζι τους στο τραπέζι.... χρόνια πολλά πολλά και χαρούμενα, φιλιά ινδιάνικα

Ανώνυμος είπε...

χρονια πολλά apsou, και καλη χρονια μικρε.
και σε εμας καπως ετσι ειναι τα χριστουγενα, βλεπεις τον μπαμπα τον λενε χριστο και εκεινη η ημερα ειναι σαν εθνικη εορτή. ολοι στο πατρικο κτλπ...

οι δευτερες σκεψεις, το να παρατηρεις φευγαλέα τους άλλους την ωρα που τρωνε, δεν ξερω τελικα αν μας κανει να τα ζούμε με περισσότερη συνειδηση, ποιο έντονα, ή δειχνει πως πάντα θα ειμαστε ο μπελας.

Roadartist είπε...

πολύ τρυφερό κείμενο:) Λατρεύω τη Πασπαλά, υπέροχο κομμάτι :)) Να εισαι καλα, καλη χρονια :)

Dr_MAD είπε...

Μας έφτιαξες πάλι. Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και πολλά πολλά χαμόγελα. Και πού'σαι! Οσο για το δίσεκτο 2008 που έρχεται μη σκας. Τό'χουμε!

M...Ursula είπε...

Φιλε μου Apsoy...οταν με ρωτησαν πως τα περασα τα Χριστουγεννα και πως θα περασω την Πρωτοχρονια...λεω ήσυχα, οικογενειακα...μια απο τα ιδια με τις άλλες χρονιές..και τελικα λέω μέσα μου..ας είναι κάθε χρονιά έτσι..έστω μια απο τα ίδια..ας μην είναι χειρότερα πάντως...ας μήν λείπει κανένας, ας μην είναι κανείς άρρωστος..κι ας είναι όλα μια απο τα ίδια..as long as we are all together!!! Καλα να περάσεις!!!

Anubis είπε...

καλά οι περισσότεροι κατά βάθος έτσι είμαστε..
είδες όμως που απλά αλλάζοντας οπτική γωνία μπορείς να μετατρέψεις κάτι που θα φαινόταν "ανιαρό, βαβούρικο (το έχον βαβούρα), ενοχλητικό" σε μια πιο "διασκεδαστική" εμπειρία. άσε που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι όλοι γινόμαστε επίτηδες κάπως όταν στεκόμαστε γύρω από το γιορτινό τραπέζι
χιχιχι, μου ρθε έμπνευση για μπλογκ!