Ααααα... τι περίτεχνο σχεδιάκι!!!

Οk...
Εντάξει...
Πήρα το μάθημα μου!!!

Αγνόησε το προηγούμενο ποστ (το οποίο αν δεν υπήρχαν σχόλια θα έσβηνα)...

Τελικά η υγεία είναι το πιό σημαντικό πράγμα. Υγεία ούμπερ άλες. Την υγειά μας να 'χουμε, και όλα λύνονται, στην υγεία σου, γείτσες, κ.ο.κ!!!

Ααααααααααααααααααα (κραυγή αηδίας)!

Χθες ήταν Δευτέρα. Και όπως κάθε καταραμένη Δευτέρα, έτσι και χθες πήγα στη δουλειά.
Κάποια στιγμή με έκοψε η λόρδα (σ.σ. πείνασα) και αποφάσισα να φάω κάτι.
Δεν είχα πάρει κάτι μαζί μου, και έλειπε και ο κ.Λάμδα να μου προσφέρει φρουτάκι (τώρα βρήκε να πάρει άδεια???), επομένως είπα να πάω να δω στο ψυγείο μπας και έχει τίποτα...!(κανένα γιαούρτι, κάτι τις, που έχω φέρει κατά καιρούς και δεν έχω φάει...)
Κατευθυνόμενος προς το ψυγείο, με σταμάτησε μια συνάδελφος που γιόρταζε κι όλας!
"Ααααααααααααα, χρόνια Πολλάαααααααα, ματς, μουτς κ.ο.κ"
"Ευχαριστώωωωωωωω...Πάρε γλυκάκι"
"Ααααααααα, εγώ ευχαριστώ, αλλά μάλλον θα το αποφύγω... είμαι σε δίαιτα...Σε ευχαριστώ πάντως..."
"Αααα, έλα βρε, πάρε ένα μικρό... τόσο δα... δε θα βλάψει..."
"Όχι, όχι, (βλέμμα προς το κουτί με τα γλυκά) ...Σε ευχαριστώ, θα το αποφύγω όμως (σαλάκι...)"

Συνεχίζω την πορεία μου προς το ψυγείο, ψαχουλεύω λίγο και ΕΥΡΗΚΑ!!!
Εντόπισα ένα γιαούρτι που είχα πάρει την προηγούμενη βδομάδα και ποτέ δεν έφαγα! Να η ευκαιρία μου!
Επιστρέφω στο γραφείο μου και τρώω την πρώτη κουταλιά...!!!
Κάτι περίεργο είχε στη γεύση...
Τι σκατά;;;
Τρώω και δεύτερη κουταλιά...
Ναι, πλέον ήμουν σίγουρος! Ήταν πιό ξινό απ' όσο θα έπρεπε!!!
Κοιτάζω το κεσεδάκι...
"Με φρούτα και δημητριακά..."
Ψάχνω, ψάχνω, και δε διαβάζω να έχει και λεμόνι ή κίτρο μέσα... Τότε που οφείλεται η ξινίλα;;;
Τρώω και μια τρίτη κουταλιά, αλλά αυτή τη φορά μισόκλεισα και το μάτι, για να συγκεντρωθώ στη γεύση και να κάνω την απαραίτητη χημική ανάλυση στο στόμα μου και να εντοπίσω ποιό φρούτο είναι που προκαλεί τηνξινίλα (ναι, είμαι πελώριο βλήμα)...
Μάταια!
Δεν έβρισκα απάντηση...
Και τότε - ναι μετά την τρίτη κουταλιά - μου κόβει και κοιτάω την ημερομηνία λήξης!!!
Ω, ναι!
Ήταν ληγμένο!...Κοντά μια βδομάδα!!!!!!!!!!!!!!!

Αφού βλαστήμισα την τύφλα μου και λίγο και το ψιλικατζίδικο απ' όπου το αγόρασα (γιατί το πήρα μάλλον ήδη ληγμένο) το πέταξα και μέχρι να σχολάσω είχα μια γκριμάτσα αηδίας, αφού ένιωθα πως θα ξεράσω, πως πεθαίνω, πως γίνομαι ροκφόρ, κ.ο.κ

Και έρχεται το σήμερα!
(ναι, είμαι λίγο πολυλογάς...)
Και αποφασίζω να πάω προς την κουζίνα να φτιάξω καφέ!
Και να σου φάντης μπαστούνης η συνάδελφος που γιόρταζε εχθες, να κρατάει το κουτί με τα περισσευούμενα γλυκά!
"Αααααααα, σήμερα θα πάρεις! Δε θα με προσβάλεις δεύτερη φορά!!!"
Ε, σήμερα πήρα!(τι το θελα??? ...)

Ανοίγω το περιτύλιγμα...
Αααααααααα!!! Ένα θεσπέσιο σοκολατάκι, από αυτά που δεν ξέρεις τι έχουν μέσα...!
Με την ευχή να μην έχει λικέρ (δε μ' αρέσουν) δακγώνω την πρώτη μπουκιά!
Αααααααααααααα!!! Καραμέλα! Πολύ ωραίο!
Μασάω, μασάω, μασάω, γκλουπ, καταπίνω!
Πάω να φάω και δεύτερη μπουκιά...
Αααααααααααα!!! Έχει και κάτι σε ξηρό καρπό!!!
Μασάω, μασάω, μασάω... και όπως το κοίταζα εντόπισα και ένα εντυπωσιακό σχεδιάκι πάνω στην καραμέλα...
Το φέρνω πιό κοντά...
"Τι είν' τούτο;;;"
Δε λέω... υπέροχο σχεδιάκι... μοιάζει με νιφάδα χιονιού... τι περίτεχνο... τι αριστουργηματικό... μα πως βρέθηκε εκεί;;... και κυρίως... ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ...;;;;;
!!!
Οκ!!!
Νομίζω καταλάβαμε όλοι!!!
Όπως ήταν το πέταξα και άρχισα να κάνω γαργάρες...

Μα τι σκατά;
Ό,τι μύκητας κυκλοφορεί πρέπει να γίνει κολατσιό μου;
(μπρρρρρρρρρρρρρ..... έχω σιχαθεί τρελά...)
(τώρα στους συναδέλφους πως το λένε που έχουν φάει από 5 γλυκά ο καθένας;;;)
(και τα γλυκά τέλος - όσο ωραία κι αν τα παρουσιάζει ο Wrong)
(.. και τα γιαούρτια κομμένα... όλα...)
(και τα αναψυκτικά... τρελός είμαι; να βρω κανά δάχτυλο μέσα;;;)
(...ανορεξία ρουλζ!!!)

Μπρρρρρρρρρρρ....

(Το τραγούδι - τραγούδι... οι κακές συνήθειες δεν κόβονται!!!
Αγαπημένο νάιντιζ, αφιερωμένο στο λεμόνι που έλειπε απ το γιαούρτι μου...)!
Fools Garden - Lemon tree

Powered by Podbean.com