Λόλα να ένα μήλο...!

Πριν πολλάαααααααααα πολλάααααααααααααα χρόνια (γύρω στα 60-65 τα κόβω να 'ναι) σε ένα μακρινόοοοοοοοοοοοοοοοοοοο γαλαξία γεννήθηκε ο κ.Λάμδα...
Ύστερα από αρκετά χρόνια γεμάτα εμπειρίες και συγκινήσεις, ο κ.Λάμδα αποφάσισε να φύγει από τον πλανήτη του και να έρθει στη Γη, ... στην Ελλάδα (και όχι στην Istanbul - Εις την Πόλη) και συγκεκριμένα στο γραφείο δίπλα στο δικό μου!!!

Ο κ.Λάμδα έχει βλέμμα μικρού και αθώου παιδιού, τρέφεται κυρίως με φρούτα και ξηρούς καρπούς, αγαπάει την Κύπρο, μισεί το κάπνισμα και εύχεται σε όλο τον κόσμο αιωνιότητα... Α! Και επίσης δεν έχει ποτέ δουλειά να κάνει = βαριέται αφόρητα!!!

Τι εννοώ;
Ακολουθεί ένας διάλογος που είχαμε...!!!

Τσάκω κι ένα τραγουδάκι!!!



Εγώ: καλημέρα κ.Λάμδα
κ.Λάμδα: Γειά σου ρε Απσού, ποτέ να μην πεθάνεις...
Εγώ: Οκ... (μην απορείς... μου το λέει κάθε πρωί / κι ακόμα δεν έχω βρει τι απαντάνε σε τέτοιες ευχές...)
κ.Λάμδα: Αχ, βρε συ... γκούχου....αμαν δηλαδή με αυτό το παλιοτσίγαρο...γκούχου... πόσα έχεις καπνίσει από το πρωί (γκούχου);
Εγώ: ... ε?... αφού πριν λίγο ήρθα... ακόμα δεν έχω καπνίσει...
κ.Λάμδα: Α!!! (χωρίς γκούχου / βλέμμα & χαμόγελο μικρού αθώου παιδιού...)
Εγώ: ...!!!
κ.Λάμδα: θες πορτοκαλάκι;;;
Εγώ: (βλέμμα ευγένειας!) Ααααα, σας ευχαριστώ αλλά έχω φάει και είμαι οκ...
κ.Λάμδα: ε;...θες;;;....
Εγώ: (ένα...ένα-δύο... ακούγομαι???) Πιό δυνατά αυτή τη φορά: ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ (μετέφρασα και το ok μπας και έφταιγε αυτό...)
κ.Λάμδα: (εξακολουθεί να με κοιτάζει με βλέμμα μικρού και αθώου παιδιού...)
Εγώ: Στρέφω το βλέμμα μου προς τον υπολογιστή μου...
κ.Λάμδα: Ούτε μηλαράκι θες;
Εγώ: Όχι... όχι, να στε καλά...(χαμόγελο ευγένειας...)
κ.Λάμδα: Γιατί; (απορεί...)
Εγώ: Γιατί έφαγα πρωινό και δεν πεινάω άλλο...(απορώ...)
κ.Λάμδα: Ααααα, τι έφαγες;
Εγώ: Δημητριακά!!!
κ.Λάμδα: Α! (απογοήτευση... τι περίμενε να ακούσει;)
Εγώ: πίκι-πίκι (αρχίζω να πληκτρολογώ...)
κ.Λάμδα: Θες νεκταρίνι;
Εγώ: ... (με δουλεύει;) - ΟΧΙ (γνέψιμο κεφαλιού προς τα πάνω...) - ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ (ελαφρύ "ταπ" στο στήθος και απόπειρα για ευγενικό χαμόγελο)!!!
κ.Λάμδα: βλέμμα και χαμόγελο μικρού και αθώου παιδιού...
Εγώ: .. πίκι-πίκι (συνεχίζω να πλητρολογώ)
κ.Λάμδα: Ε; θες;
Εγώ: (ε, ρε πουσ...) ΌΧΙ!!! (χωρίς γνέψιμο...και χωρίς χαμόγελο!!!)
κ.Λάμδα: Γιατί; Είναι καλό πράγμα να τρως φρούτα...
Εγώ: Μα τρώω...
κ.Λάμδα: Τότε γιατί δε θες μηλαράκι;
Εγώ: Αφού έχω φάει...(τσαντίλα!)
κ.Λάμδα: Α!... (απογοήτευση...)
Εγώ: (τύψεις) Σας ευχαριστώ πάντως (χαμόγελο)...
κ.Λάμδα: Τι λες;
Εγώ: ..ΕΙΠΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤ...
κ.Λάμδα: Όχι... εννοώ... τι λες; Θα την πάρουμε την Κύπρο;;; (ΑΚΥΡΟ?)
Εγώ: ε;...(βλέμμα που δηλώνει "ΑΚΥΡΟ?")
κ.Λάμδα: (βλέμμα & χαμόγελο μικρού και αθώου παιδιού)
Εγώ: ...και δεν την παίρνουμε...; (βλέμμα "ΑΚΥΡΟ?")
κ.Λάμδα: χεχε (του άρεσε μάλλον!!!)
Εγώ: (πίκι-πίκι... στρέφω το βλέμμα μου προς τον υπολογιστή...)
κ.Λάμδα: Να, αφού δε θες φρούτα, πάρε σταφίδες...
Εγώ: πίκι-πίκι (πληκτρολογώ και κάνω πως δεν άκουσα...)
κ.Λάμδα: Σταφιδούλα;
Εγώ: πίκι-πίκι... (αγνόησε τον, αγνόησε τον, αγνόησε τον...)
κ.Λάμδα: ΣΤΑΦΙΔΟΥΛΑ;;;
Εγώ: ΌΧΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΠΕΙΝΑΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΦΟΥ ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΟΤ...
κ.Λάμδα: (με διακόπτει) Πότε θα παντρευτείς;
Εγώ: ...(ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ - φόρα και βουτιά απ το μπαλκόνι). Την άλλη Κυριακή!!!
κ.Λάμδα: Αλήθεια? (απορεί... δε σου κάνω πλάκα... ΑΠΟΡΕΙ!!!)
Εγώ: Όχι... (ψυχρό βλέμμα και κοίταγμα αλλού...)
κ.Λάμδα: Ψέμματα μου είπες; (βλέμμα θιγμένου...)
Εγώ: Όχι...(βλέμμα τρελού)
κ.Λάμδα: (προβληματισμένος)...
Εγώ: Κοιτάω την οθόνη / σημάδι πως "έχω δουλειά / talk to my hand".
κ.Λάμδα: Γειά σου ρε Απσου, ποτέ να μην πεθάνεις!!!
Εγώ: ...!!!

Όχι πες... δε δικαιούμαι άδεια;
Αααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα (κραυγή)!!!