Και ένα, δυο, τρία ...στροφή...!

Βγήκα απ' το μπάνιο.
Άρχισα να σέρνω τα πόδια μου προς το δωμάτιο μου. Λίγο πριν διασχίσω την πόρτα, έκανα μια στροφή. Μπήκα! Πέταξα την πετσέτα και άρχισα να ντύνομαι. Δε φόρεσα πολλά. Τα βασικά. Ένα εφαρμοστό λαχανί μπλουζάκι και το ασορτί εφαρμοστό παντελόνι. Με μικρά αλματάκια κατευθύνθηκα πάλι προς το μπάνιο. Φόρεσα τη ροζ κορδέλα μου και τις επιγονατίδες μου. Χαμογέλασα και έκλεισα το μάτι στον εαυτό μου!!!
Σήμερα θα ήταν η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου και ήθελα να το γιορτάσω!!! Θα πήγαινα για χορό!!!

Βγήκα απ' το σπίτι και άρχισα να τρέχω στον κατήφορο. Σε κάθε δέντρο που συναντούσα πιανόμουν απ' το κλαδί και έκανα στροφή σχεδόν στον αέρα. Στα κλεφτά κοιτούσα το είδωλο μου στα τζάμια των αυτοκινήτων και με θαύμαζα. Λίγο πριν βγω στην κεντρική λεωφόρο έτρεξα με πολύ φόρα και έκανα τριπλό λουπ στον αέρα για να προσγειωθώ δίπλα σε ένα ταξί! Μπήκα μέσα.

Φτάνοντας στο μαγαζί είχα ήδη "ζεσταθεί" από την προθέρμανση μου. Κοντοστάθηκα έξω απ' την πόρτα και περίμενα να τελειώσει το τραγούδι που ήδη έπαιζε. Είχα κλείσει την κυκλοφορία, αλλά τους ζήτησα να κάνουν υπομονή και τους υποσχέθηκα πως αξίζει τον κόπο.

Όταν ξεκίνησε το νέο τραγούδι άνοιξα την πόρτα και με φόρα μπήκα μέσα και άρχισα να χορεύω Μπόσα Νόβα. Άρχισα να τρέχω κυκλικά μέσα στο μαγαζί και να κάνω στροφές. Στο τέλος της κάθε πιρουέτας, προσγειωνόμουν στην αγκαλιά διαφορετικού πελάτη. Όταν συμπλήρωσα έναν κύκλο, κοντοστάθηκα στο κέντρο του μαγαζιού και έπεσα στο πάτωμα. Άρχισα να χορεύω σύγχρονο - είναι πολύ δύσκολο μην το χορέψετε χωρίς επιγονατίδες και χωρίς πρόβα στο σπίτι- σε συνδυασμό με break dance σε δική μου πάντα χορογραφία. Όπως πήρα μια στροφή ένιωσα να σκίζεται το παντελόνι μου. Ήταν δύσκολο να δω εκείνη τη στιγμή αλλά είχα έντονα την διαίσθηση πως το κοινό θέλει κι άλλο και δε σταμάτησα να κοιτάξω. Λίγο πριν το ρεφρέν του τραγουδιού, σηκώθηκα απότομα και με ένα σάλτο, ανέβηκα στο μπαρ. Κλωτσούσα τα ποτήρια και χόρευα Χάλι Γκάλι. Η βαβούρα άρχισε να δυναμώνει. Ο κόσμος ήθελε κι άλλο. Κι άλλο...!!!

Το τραγούδι τελείωνε. Έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου. Ό,τι είχα μάθει από το Dirty Dancing έπρεπε να το εφαρμόσω. Άρχισα να κάνω πιρουέτες χωρίς σταματημό. Κάποια στιγμή ένιωθα τα χέρια μου να χαστουκίζουν κόσμο, αλλά δεν σταμάτησα. Ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο γρήγορα, οι σφυγμοί μου είχαν φτάσει τους πεντακόσιους... Έφτανε η ώρα του φινάλε. Μέτρησα αντίστροφα μέσα μου. Σε 5, 4, 3, 2 και... Σπαγγάτο!!! Τη μια στιγμή ήμουν στον αέρα και σχεδόν πετούσα και την άλλη είχα γίνει ένα με το πάτωμα. Τα πόδια μου είχαν ανοίξει σε ορθή γωνία (δεν πάει παραπάνω) και με τα χέρια μου υποκλινόμουν χωρίς να έχω σταματήσει λεπτό να χαμογελάω. Είχα κάνει το τέλειο "κλείσιμο"...

Άρχισα να αναζητώ το χειροκρότημα. Κοίταξα δεξιά κι αριστερά. Κανείς δε μίλησε. Το μόνο που ακούστηκε εκείνη τη στιγμή ήταν η πόρτα να ανοίγει. Κοίταξα προς το μέρος της. Ένα ψηλό παλικάρι - το ίδιο που με καλωσόρισε όταν έμπαινα, μου έδειξε την έξοδο...

Αφιερωμένο σε όσους αγαπούν το χορό. Τον αληθινό χορό. Που κλείνεις τα μάτια σου και χορεύεις για σένα!!!
Αν χόρευαν όλοι έτσι στα club θα πήγαινα κάθε μέρα και θα καθόμουν μέχρι το ξημέρωμα!!!



ΥΓ(Τον Dickie τον αγαπώ!)