2, 2...
Σήμερα ξύπνησα χάλια... τραγικά... απαράδεκτα...
Αφού γύρισα σπίτι από όλες τις δουλειές που είχα να κάνω στις 23.00 το βράδυ, αποφάσισα πως δε θα μιζεριάσει η ζωή μου και πως δε θα γεράσω πριν της ώρας μου και παρότι είμαι κομμάτια (ντεντ όμως), θα βγω για ποτό. Κι έτσι έκανα. Βέβαια δεν ήπια ποτό, παρακάλεσα να μου φτιάξουν ένα καφέ, για να αντέξω (οκ, ναι, είμαι ξενέρωτος) και κατάφερα να μείνω ξύπνιος!
Γυρίζοντας πλέον σπίτι κατά τη 01.30 (εργάσιμη μέρα, είχα εγερτήριο στις 07.45), διαπίστωσα πως τελικά ο καφές με έπιασε και είμαι σε εγγρήγορση (έτσι νόμιζα τουλάχιστον...)! Έτσι αποφάσισα να μην ξαπλώσω αμέσως, αλλά να βάλω να κατεβάσω κανένα ωραίο τραγουδάκι... Και έτσι έκανα!!! Κάθισα στον υπολογιστή μου, έβαλα να κατεβάζει, έστριψα κι ένα τσιγάρο, και το επόμενο που θυμάμαι είναι να με φυσάει ένα δροσερό αεράκι και να με ενοχλεί κάτι στο σβέρκο...
Τελικά αποδείχτηκε πως το αεράκι ήταν δροσερό γιατί στις 03.00 η θερμοκρασία πέφτει και αρχίζει η ψύχρα... και αυτό που με ενοχλούσε στο σβέρκο ήταν ο ίδιος ο σβέρκος μου, ο οποίος είχε πάθει μια αγκύλωση αφού με είχε πάρει ο ύπνος στην καρέκλα... και δεν είχα ΚΑΝ το αντανακλαστικό να γύρω να πέσω στο γραφείο...Όχι βέβαια! Γιατί αυτό θα το έκανε πιό φυσιολογικό... Αντιθέτως, έπρεπε απλά να κοιμηθώ με το λαιμό μου να έχει κάνει γωνία 90 μοιρών προς τα πίσω και να βλέπω το ταβάνι...
Τον πήρα κι έγειρα κανονικότατα δηλαδή!!!
...Αφού δεν έπαθα αναρρόφηση, τυχερός είμαι...
Για να μην πολυλογώ (το κάνω καμιά φορά αυτό), σηκώθηκα με αργές κινήσεις, - μη μείνει τίποτα στον τόπο - και πήγα να πλύνω δόντια για να ξαπλώσω...
(Παρεμπιπτόντως κοιτάζοντας την οδοντόβουρτσα βρήκα ομοιότητες στην κλίσης της με την κλίση που είχε αποκτήσει η σπονδυλική μου στήλη...).
Ο ύπνος ο γλυκός δεν άργησε να ρθει, και λίγη ώρα μετά έβλεπα το τρίτο όνειρο.
Κάπου εδώ, ανοίγω μια παρένθεση να παραδεχτώ κάτι...
ανοίγει παρένθεση: Όταν κοιμάμαι... ΚΟΙΜΑΜΑΙ! Τέλος. Πίριοντ! Δεν ξυπνάω εύκολα... Πέφτω σα ζώο και σπάνια ακούω το ξυπνητήρι! Μάλιστα, ενίοτε οι ήχοι που ακούω και που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα με ξυπνούσαν, μπαίνουν τσόντα στο όνειρο μου και αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο...
Κάνει μπιπ-μπιπ-μπιπ το ξυπνητήρι? Στο όνειρο μου, αυτό μεταφράζεται σε μια σειρήνα που άρχισε να βαράει και αλλάζει την τροπή των γεγονότων...! Έχω προγραμματίσει να αρχίσει αυτόματα το ραδιόφωνο μου; Στο όνειρο μου αυτό σημαίνει πως έχουμε πάρτυ...! Έρχεσαι και μου μιλάς; Στο όνειρο μου αυτό σημαίνει πως μόλις απέκτησες πρωταγωνιστικό ρόλο...
Τώρα θα μου πεις... "και πως ξυπνάς;".
Μέθοδος 1: Βάζεις 3 ξυπνητήρια... Ε, κι αν σε έχουν επιπλήξει ουκ ολίγες φορές στη δουλειά πως αργείς, αποκτάς ένα έμφυτο άγχος και αναγκαστικά κάποια στιγμή, αν όχι το πρώτο ή το δεύτερο... το τρίτο ξυπνητήρι το ακούς!!
Μέθοδος 2: Πίνεις πολύ νερό πριν κοιμηθείς... Λίγες ώρες μετά, ο πόνος στη φούσκα σου είναι ένας βάρβαρος, αλλά αποτελεσματικός τρόπος να ξυπνήσεις το πρωί και χωρίς να έχεις διάθεση να ξανακοιμηθείς!!! Τραστ μι!...:κλείνει η παρένθεση (μεγάλη παρένθεση, ε;)
Έτσι και χθες το βράδυ... μετά την άλωση του σβέρκου μου, έπεσα ξερός! Και εκεί που κοιμόμουν σαν κτήνος... κάποια στιγμή ένα περίεργο συναίσθημα με έκανε να τιναχτώ και να ξυπνήσω απότομα!!!
Δε θυμάμαι τι σκατά έβλεπα στον ύπνο μου - αφού έπαθα μπλακ άουτ στο δευτερόλεπτο από τον πανικό...
Πάντως, ό,τι κι αν έβλεπα με είχε ακινητοποιήσει και μαζί με μένα και το χέρι μου που είχε διπλώσει στα 2 και είχε πλακωθεί από το υπόλοιπο σώμα...
Μιλάμε όμως, είχε γίνει κούτσουρο...
Από τον ώμο μέχρι τα δάχτυλα κάγκελο το χέρι!!! Ψόφιο...
Νόμιζα πως έπαθα γάγγραινα...
Ναι, έχει ξαναμουδιάσει το χέρι μου... Αλλά τέτοια στύση δεν είχε ξαναπάθει!
Καταρχάς, είχε άλλη θερμοκρασία από το υπόλοιπο σώμα! Φρίκη; Ήταν πιό παγωμένο!!!
Επίσης, παρότι αισθανόμουν οτι ζυγίζει 50 κιλά, δεν το ένιωθα καθόλου!!!
Βρε τι που άρχισα να του ρίχνω σφαλιαρίδια, τι που το έβαλα κάτω από τη βρύση να νιώσει κάτι... μόνο βελόνες δεν πήρα να αρχίσω τα βουντού μπας και αντιδράσει...... Μάταια!!! Είχε αποκτήσει ένα υπέροχο κατά τ' άλλα μωβ-ροζ χρωματάκι που θα το παρουσίαζε εκστατικά η Μοιραράκη, αλλά δεν το ένιωθα...!!!
Ο πανικός ο ίδιος!
Δεν πέρασε πολύ ώρα - αρκετή βέβαια για να με φανταστώ ακρωτηριασμένο - , και τελικά λίγα λεπτά αργότερα άρχισε να ανταποκρίνεται στα εξωτερικά ερεθείσματα και έκανα και απόπειρα να το λυγίσω.
Πάνω που χάρηκα, είχα ξεχάσει το λεγόμενο "μυρμίγκιασμα"...
Πάλι έτρεχα σαν τον βλάκα, να το βάλω κάτω απ' τη βρύση, με την ευχή αυτή τη φορά να ξανασταματήσει να νιώθει...
Έριξα κι ένα ίνδιάνικο χορευτικό μέχρι να ηρεμήσει, και κάμποση ώρα αργότερα, μπόρεσα να χαλαρώσω...
Α, σημειωτέον η ώρα ήταν 06.00 όταν έπεσα για ύπνο πάλι...
'Ντάξει... εμένα οι μαλακίες μου έχουν καταγωγή από Χίο... Πάνε διό-διό...
Επίσης, υπάρχει-δεν υπάρχει Θεός, εγώ όταν τελικά ξάπλωσα, έκανα το σταυρό μου, γιατί είχα ακόμα 2 ώρες ύπνου... ποτέ δεν ξέρεις τι μπορούσε να συμβεί...
Άντε να δούμε η αυριανή μέρα τι θα ξημερώσει!!! ;)
Το τραγουδάκι στάνταρ το ξέρεις! Είναι δεκαετίας 90 (όχι δεν είναι A*Teens χαχαχαχα), ένας ραδιοφωνικός σταθμός κάπου το ξέθαψε και μου θύμισε ότι υπάρχει, το κατέβασα και να'το!
Μιλάει για Σαββατόβραδο... Ε, και αφού αύριο είναι Σάββατο... Αφιερωμένο! :)
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΟΟΟΟΟΟ!!!
Άκου το:
Whigfield - Saturday Night
Αφού γύρισα σπίτι από όλες τις δουλειές που είχα να κάνω στις 23.00 το βράδυ, αποφάσισα πως δε θα μιζεριάσει η ζωή μου και πως δε θα γεράσω πριν της ώρας μου και παρότι είμαι κομμάτια (ντεντ όμως), θα βγω για ποτό. Κι έτσι έκανα. Βέβαια δεν ήπια ποτό, παρακάλεσα να μου φτιάξουν ένα καφέ, για να αντέξω (οκ, ναι, είμαι ξενέρωτος) και κατάφερα να μείνω ξύπνιος!
Γυρίζοντας πλέον σπίτι κατά τη 01.30 (εργάσιμη μέρα, είχα εγερτήριο στις 07.45), διαπίστωσα πως τελικά ο καφές με έπιασε και είμαι σε εγγρήγορση (έτσι νόμιζα τουλάχιστον...)! Έτσι αποφάσισα να μην ξαπλώσω αμέσως, αλλά να βάλω να κατεβάσω κανένα ωραίο τραγουδάκι... Και έτσι έκανα!!! Κάθισα στον υπολογιστή μου, έβαλα να κατεβάζει, έστριψα κι ένα τσιγάρο, και το επόμενο που θυμάμαι είναι να με φυσάει ένα δροσερό αεράκι και να με ενοχλεί κάτι στο σβέρκο...
Τελικά αποδείχτηκε πως το αεράκι ήταν δροσερό γιατί στις 03.00 η θερμοκρασία πέφτει και αρχίζει η ψύχρα... και αυτό που με ενοχλούσε στο σβέρκο ήταν ο ίδιος ο σβέρκος μου, ο οποίος είχε πάθει μια αγκύλωση αφού με είχε πάρει ο ύπνος στην καρέκλα... και δεν είχα ΚΑΝ το αντανακλαστικό να γύρω να πέσω στο γραφείο...Όχι βέβαια! Γιατί αυτό θα το έκανε πιό φυσιολογικό... Αντιθέτως, έπρεπε απλά να κοιμηθώ με το λαιμό μου να έχει κάνει γωνία 90 μοιρών προς τα πίσω και να βλέπω το ταβάνι...
Τον πήρα κι έγειρα κανονικότατα δηλαδή!!!
...Αφού δεν έπαθα αναρρόφηση, τυχερός είμαι...
Για να μην πολυλογώ (το κάνω καμιά φορά αυτό), σηκώθηκα με αργές κινήσεις, - μη μείνει τίποτα στον τόπο - και πήγα να πλύνω δόντια για να ξαπλώσω...
(Παρεμπιπτόντως κοιτάζοντας την οδοντόβουρτσα βρήκα ομοιότητες στην κλίσης της με την κλίση που είχε αποκτήσει η σπονδυλική μου στήλη...).
Ο ύπνος ο γλυκός δεν άργησε να ρθει, και λίγη ώρα μετά έβλεπα το τρίτο όνειρο.
Κάπου εδώ, ανοίγω μια παρένθεση να παραδεχτώ κάτι...
ανοίγει παρένθεση: Όταν κοιμάμαι... ΚΟΙΜΑΜΑΙ! Τέλος. Πίριοντ! Δεν ξυπνάω εύκολα... Πέφτω σα ζώο και σπάνια ακούω το ξυπνητήρι! Μάλιστα, ενίοτε οι ήχοι που ακούω και που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα με ξυπνούσαν, μπαίνουν τσόντα στο όνειρο μου και αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο...
Κάνει μπιπ-μπιπ-μπιπ το ξυπνητήρι? Στο όνειρο μου, αυτό μεταφράζεται σε μια σειρήνα που άρχισε να βαράει και αλλάζει την τροπή των γεγονότων...! Έχω προγραμματίσει να αρχίσει αυτόματα το ραδιόφωνο μου; Στο όνειρο μου αυτό σημαίνει πως έχουμε πάρτυ...! Έρχεσαι και μου μιλάς; Στο όνειρο μου αυτό σημαίνει πως μόλις απέκτησες πρωταγωνιστικό ρόλο...
Τώρα θα μου πεις... "και πως ξυπνάς;".
Μέθοδος 1: Βάζεις 3 ξυπνητήρια... Ε, κι αν σε έχουν επιπλήξει ουκ ολίγες φορές στη δουλειά πως αργείς, αποκτάς ένα έμφυτο άγχος και αναγκαστικά κάποια στιγμή, αν όχι το πρώτο ή το δεύτερο... το τρίτο ξυπνητήρι το ακούς!!
Μέθοδος 2: Πίνεις πολύ νερό πριν κοιμηθείς... Λίγες ώρες μετά, ο πόνος στη φούσκα σου είναι ένας βάρβαρος, αλλά αποτελεσματικός τρόπος να ξυπνήσεις το πρωί και χωρίς να έχεις διάθεση να ξανακοιμηθείς!!! Τραστ μι!...:κλείνει η παρένθεση (μεγάλη παρένθεση, ε;)
Έτσι και χθες το βράδυ... μετά την άλωση του σβέρκου μου, έπεσα ξερός! Και εκεί που κοιμόμουν σαν κτήνος... κάποια στιγμή ένα περίεργο συναίσθημα με έκανε να τιναχτώ και να ξυπνήσω απότομα!!!
Δε θυμάμαι τι σκατά έβλεπα στον ύπνο μου - αφού έπαθα μπλακ άουτ στο δευτερόλεπτο από τον πανικό...
Πάντως, ό,τι κι αν έβλεπα με είχε ακινητοποιήσει και μαζί με μένα και το χέρι μου που είχε διπλώσει στα 2 και είχε πλακωθεί από το υπόλοιπο σώμα...
Μιλάμε όμως, είχε γίνει κούτσουρο...
Από τον ώμο μέχρι τα δάχτυλα κάγκελο το χέρι!!! Ψόφιο...
Νόμιζα πως έπαθα γάγγραινα...
Ναι, έχει ξαναμουδιάσει το χέρι μου... Αλλά τέτοια στύση δεν είχε ξαναπάθει!
Καταρχάς, είχε άλλη θερμοκρασία από το υπόλοιπο σώμα! Φρίκη; Ήταν πιό παγωμένο!!!
Επίσης, παρότι αισθανόμουν οτι ζυγίζει 50 κιλά, δεν το ένιωθα καθόλου!!!
Βρε τι που άρχισα να του ρίχνω σφαλιαρίδια, τι που το έβαλα κάτω από τη βρύση να νιώσει κάτι... μόνο βελόνες δεν πήρα να αρχίσω τα βουντού μπας και αντιδράσει...... Μάταια!!! Είχε αποκτήσει ένα υπέροχο κατά τ' άλλα μωβ-ροζ χρωματάκι που θα το παρουσίαζε εκστατικά η Μοιραράκη, αλλά δεν το ένιωθα...!!!
Ο πανικός ο ίδιος!
Δεν πέρασε πολύ ώρα - αρκετή βέβαια για να με φανταστώ ακρωτηριασμένο - , και τελικά λίγα λεπτά αργότερα άρχισε να ανταποκρίνεται στα εξωτερικά ερεθείσματα και έκανα και απόπειρα να το λυγίσω.
Πάνω που χάρηκα, είχα ξεχάσει το λεγόμενο "μυρμίγκιασμα"...
Πάλι έτρεχα σαν τον βλάκα, να το βάλω κάτω απ' τη βρύση, με την ευχή αυτή τη φορά να ξανασταματήσει να νιώθει...
Έριξα κι ένα ίνδιάνικο χορευτικό μέχρι να ηρεμήσει, και κάμποση ώρα αργότερα, μπόρεσα να χαλαρώσω...
Α, σημειωτέον η ώρα ήταν 06.00 όταν έπεσα για ύπνο πάλι...
'Ντάξει... εμένα οι μαλακίες μου έχουν καταγωγή από Χίο... Πάνε διό-διό...
Επίσης, υπάρχει-δεν υπάρχει Θεός, εγώ όταν τελικά ξάπλωσα, έκανα το σταυρό μου, γιατί είχα ακόμα 2 ώρες ύπνου... ποτέ δεν ξέρεις τι μπορούσε να συμβεί...
Άντε να δούμε η αυριανή μέρα τι θα ξημερώσει!!! ;)
Το τραγουδάκι στάνταρ το ξέρεις! Είναι δεκαετίας 90 (όχι δεν είναι A*Teens χαχαχαχα), ένας ραδιοφωνικός σταθμός κάπου το ξέθαψε και μου θύμισε ότι υπάρχει, το κατέβασα και να'το!
Μιλάει για Σαββατόβραδο... Ε, και αφού αύριο είναι Σάββατο... Αφιερωμένο! :)
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΟΟΟΟΟΟ!!!
Άκου το:
Whigfield - Saturday Night
